Met een kerstontbijt, toneelstukjes en spelletjes namen 33 leerlingen definitief afscheid van de Michaëlschool in Zuidschermer. Het 'kleinste schooltje van Noord-Holland' sloot donderdag vanwege een lerarentekort. De kinderen zijn onder de pannen, maar de manier waarop alles eindigde is voor hun ouders moeilijk te verkroppen. Terwijl kinderen onder luid applaus één voor één de school uit 'gleden' en door een erehaag liepen, vloeiden vooral bij ouders tranen.
Het is voor de volwassenen een afscheid met weemoed en woede. Want zo'n 93 jaar vormde de Michaëlschool een centraal punt voor kinderen en hun ouders in de Schermer. De school wankelde door het gedaalde aantal leerlingen, maar de val kwam door het vertrek van de directeur en twee leerkrachten. Scholenkoepel Blosse vond op de krappe arbeidsmarkt geen passende vervanging.
"Het is dieptriest dat we hier zo staan", zegt een vader tegen mediapartner NH Nieuws. "Niet alleen voor onze kinderen en voor ons, maar voor de samenleving in dit dorp. Al die kinderen zwermen uit en je raakt de binding volledig kwijt. Mijn dochter gaat na de vakantie naar Stompetoren, een prima school hoor, maar dit hier krijg je niet meer terug." (tekst gaat door onder de foto)
Het spandoek met daarop een noodkreet hangt nog voor de school. (foto: NH Nieuws)Volgens hem zijn een school, een kroeg en een winkeltje essentieel voor de samenhang in een dorp. "We hebben gelukkig nog een kroeg. Die moet zeker blijven, maar die school had ook moeten blijven. Er is ergens iets heel erg misgegaan." Want in het dorp sloeg het bericht van de op handen zijnde sluiting, één dag voor de herfstvakantie, in als een bom. "We zijn overal te laat in geïnformeerd", vertelt een van de moeders. "Dan kan je nog heel weinig uitrichten."
"Het is gewoon onkundig beleid", vinden een aantal ouders. Een moeder vult aan: "Normaal duurt zo'n sluitingstraject twee jaar, dan heb je nog de kansen als ouders of medezeggenschapsraad om oplossingen te vinden. Hier was het in een tijd van niks een voldongen feit. Wij hoorden het zó laat dat er voor ons geen redden meer mogelijk was: eerst het voornemen om te sluiten in november en op 1 december was het al definitief. We hebben sollicitatieprocedures opgezet, mensen aangedragen, gesprekken gevoerd met de gemeente, maar Blosse wil niet naar voren of naar achteren. Dan houdt het op."
"Dit zijn grote veranderingen voor zo'n gemeenschap", zegt interim-directeur Jet Meelker tegen NH. "De leerlingen gaan goed om met deze verandering, merk ik. Dat is voor volwassenen vaak lastiger, al snap ik de emoties heel goed."
Met de kinderen was naar de verhuizing naar andere scholen toegewerkt. Meelker: "Met de kinderen hebben we zo goed mogelijk naar dit moment toegeleefd. Samen hebben we er over gepraat als ze dat wilden en we hebben afscheidscadeautjes voor elkaar gemaakt. Het goede nieuws is dat iedereen een nieuwe school heeft gevonden voor na de kerstvakantie. Deze hechte groep valt weliswaar uiteen, maar ze hebben allemaal vriendjes op de andere scholen. Als het niet van hier is, dan wel van de voetbal."
