Op het dressoir in de woonkamer van het rijtjeshuis in Heerhugowaard staan enkele felicitatiekaarten: 'Van harte: 69'. Ze zijn voor Jan Rol, al 44 jaar inwoner van Heerhugowaard. "Al sinds ik hier woon, zie ik woonwijken in aanbouw." Waar Jan minder oog voor had, was wat zijn woonomgeving nog meer had te bieden. Maar sinds hij deze zomer een scootmobiel kocht, gaat er een wereld voor hem open.  "Bijvoorbeeld dat Park van Luna. Ik heb daar nooit erg in gehad."

De elektrotechnicus kwam in 1980 vanuit de Zaanstreek in Heerhugowaard wonen. Zijn werkgever Hoogovens promootte de nieuwbouwwijken in Heerhugowaard en samen met zijn vriendin Pia kocht hij een rijtjeshuis in de Rivierenwijk. Het bood voor Pia een moestuintje achter het huis, en Jan kon een schuurtje bouwen waar hij zijn klassieke Kreidler-brommers en zijn motoren kon stallen.



Die brommer- en motorritjes eindigden plotseling toen hij tien jaar geleden een herseninfarct kreeg. Het evenwichtsorgaan liet hem daarna in de steek: "Dat werd veel te link." Voor zijn werk werd hij afgekeurd. Zo raakte hij aan huis gekluisterd. De tweewielers gingen de deur uit en de stalling voor motoren werd omgebouwd tot een buurthonk, waar menig gezellig avondje werd en wordt doorgezakt met familie, vrienden en buren.

Maar overdag sloot hij zich thuis een beetje op in zijn kamer en achter de computer. Tot afgelopen zomer. Hij kocht van zijn vakantiegeld een scootmobiel en ging ritjes maken. "Dat is heel anders dan op de motor of brommer. Dan mag je niet overal komen, je blijft op de grote weg en je bent overal zo voorbij. Ik ontdekte nieuwe plekjes in en rond Heerhugowaard waar ik nog nooit was geweest. Ik had geen idee dat het Park van Luna zo mooi was."

De Heerhugowaarder neemt Streekstad Centraal graag mee op een route die duidelijk zal maken wat hij bedoelt. 'Zul je net zien dat het straks gaat regenen", verzucht Jan als hij zijn scootmobiel van de oplader haalt in 'het skuurtje'. Het is inderdaad niet zo mooi als op de dag dat hij een foto maakte van een vergezicht over de polder die hij enkele weken geleden op Facebook zette. Daarop kreeg hij veel leuke reacties, waaronder een belletje van Streekstad Centraal dat benieuwd was naar zijn verhaal. (tekst gaat verder onder de foto)



En zo rijden we even later op een bewolkte herfstdag over de Middenweg, waar de herfstkleuren een mooie match zijn met Jan's opvallende oranje pet. Via het Maria Austria-erf komen we op het fietspad van De Boog, waar we een langgerekt plantsoen en speeltuintjes passeren met spelende kinderen : "Ik ben maar gewoon gaan rijden en kijken waar ik uitkwam."

Via de Jan Glijnisweg en de Polderweg in Oterleek belanden we op de Huygendijk. De hardlopers en hondenbezitters die we tegenkomen groeten vriendelijk. "Valt je mee hè? Sinds ik in een scootmobiel zit, zijn de mensen hier veel vriendelijker. Ik krijg zelfs voorrang als ik dat helemaal niet heb!" (tekst gaat verder onder de foto)



Het hoogtepunt van de dertien kilometer lange rondrit vindt Jan het voetpad over de Molendijk, dat dwars door weilanden met paarden en koeien meandert. Hier komen we niemand tegen. "Het is hier net Drenthe", stelt Jan. En hij kan het weten, want jarenlang trokken Pia en Jan met de caravan naar het land van de hunebedden. "Ben je in Drenthe ook wel eens mensen tegengekomen die riepen: 'het is hier net Heerhugowaard?", vragen we. Jan beaamt lachend dat hem dat nooit is overkomen.

Jan Rol stuurt zijn scootmobiel steeds behendig langs hondenpoep en paardenstront. Als we op de Rustenburgerweg in buurtschap 't Kruis een plekje zoeken voor een foto, belanden we voor de deur van de Artfarm. Daar vangt een tuin vol stalen kunstwerken voor het eerst de aandacht van de oud-Hoogovensmedewerker. "Kijk, zo ontdek je onderweg elke keer wat nieuws. Ik hoop alleen wel dat het allemaal Hoogovens-staal is."

Mooi rondje hè? vraagt Jan als we via de Oostertocht en het lommerrijke Rivierenpad terugkeren bij het 'skuurtje' achter zijn huis. De scootmobiel kan meteen weer op lader, want de accu heeft nog maar één streepje. Er was net genoeg prik om te laten zien wat Heerhugowaard allemaal heeft te bieden. "Ik kan onwijs genieten van deze rondjes. Ik zou het iedereen aanraden om het zelf eens te ontdekken", besluit Jan.