Natuurlijk vindt iedereen het heel bijzonder, maar eigenlijk willen ze dát juist niet zijn. Kinderburgemeesters zijn 'gewoon', benadrukken Vajèn, Vigo en Christiaan. Alle drie dragen zij de ambtsketen van hun gemeente. Maar ze gaan ook alle drie gewoon naar school en kijken alle drie uit naar de intocht van Sinterklaas. "Kinderen zijn niet alleen maar herrieschoppers."

Streekstad Centraal sprak met de kinderburgemeesters van Bergen, Uitgeest en Heiloo in het gemeentehuis van die laatste gemeente. Het terrein van Vigo de Boer, die in juli de keten overnam van Fleur Bakker. Het terrein ook van grotemensenburgemeester Mascha ten Bruggencate, die de drie burgemeesters in 'haar' gemeentehuis begroet: "Wat zien jullie er burgemeesterlijk uit!"

Het is wat Vigo juist in Ten Bruggencate bewondert, had hij net daarvoor verteld. Hoe ze op hoge hakken zó de modder instapte, toen ze samen 'The Spot' openden, dat was toch ook wel heel burgemeesterlijk. "Nou, vandaag heb ik gewoon een spijkerbroek aan", lacht Ten Bruggencate. Het is wel duidelijk wie op deze dinsdagmiddag de sterren zijn. (tekst gaat door onder de foto)



Voor de kinderburgemeester van het naburige Bergen is Heiloo bepaald geen onbekend terrein. "Christiaan zit bij mij in de klas!", stelt Vigo zijn collega voor. Christiaan Verbaas werd vorige week benoemd en begint dus net aan zijn taken."Vigo heeft mij wel een beetje geïnspireerd, ja", zegt Christiaan over zijn klasgenoot.

Vajèn van Velzen is die middag met de trein naar Heiloo gekomen, vanuit haar gemeente Uitgeest. Ook zij is nog maar net geïnstalleerd, vertelt ze. "Ik wil kinderen met problemen helpen", vertelt ze. "En kinderen die een goed idee hebben, maar waar niet naar wordt geluisterd."

Elk hebben ze hun eigen ambitie. Vigo wil het pesten aanpakken. Christiaan wil werk maken van de toegankelijkheid van Bergen met de rolstoel. Dat gaat verder dan stoepjes: "Er zijn een aantal winkels waar de schappen te dicht bij elkaar staan. Ik zou een standaardmaat willen introduceren... Maar zo ver ben ik nog niet hoor!"(tekst gaat door onder de foto)



Bescheiden, maar toch ook ambitieus: het kenmerkt de kinderburgemeesters. Voor Christiaan is het een ook persoonlijke strijd. Hij zat zelf enige tijd in een rolstoel, toen hij erg ziek was. Kanker. "Maar dat is nu genezen!" En dus is hij nu kinderburgemeester, om het voor ánderen beter te maken.

Voor de drie kinderburgemeesters is het bijzonder om eens samen te zijn, om elkáár te spreken. "Dat is heel goed, samenwerken", vindt Vigo, en daarmee krijgt hij de handen wel op elkaar. Heiloo, Bergen, Uitgeest - toch drie van de vier BUCH-gemeenten. Ze willen het kinderburgemeesterloze Castricum graag overtuigen, want kinderburgemeesters zijn nuttig.

"Juist omdat ik ook nog gewoon kind ben, durven mensen met mij te praten", overweegt Vajèn. "Dat vind ik heel belangrijk." Met alles moeten Uitgeesters bij haar terecht kunnen. Op school zet ze zich in voor de leerlingenraad, dus ze heeft al een goed netwerk. Ze heeft leren improviseren: "Je weet nooit wat mensen gaan vragen." (tekst gaat door onder de foto)



Improviseren leren ze alle drie. Een speech voorbereiden is leuk, maar als je bij zo'n opening staat en iemand anders zegt al de helft van wat je voor hebt bereid... "Ja, dan moet je improviseren", weet Christiaan uit ervaring. Zijn grotemensencollega Lars Voskuil is dan wel een voorbeeld, want die kan goed praten, ziet Christiaan. "En veel oogcontact maken, daar ga ik ook op letten."

Openingen, handjes schudden, misschien eens ergens het startschot geven: het is geen hondenbaan, kinderburgemeester zijn. Het is juist leuk, vinden Vajèn, Vigo en Christiaan. Ze hopen er ook andere kinderen voor te interesseren.

Naar één gebeurtenis kijken ze alle drie reikhalzend uit. Ze hoeven er niet eens heel lang op te wachten, volgende maand is het al zo ver. Ze doen er verder niet geheimzinnig over. Het allerleukste? "De intocht van Sinterklaas!"