In de stromende regen is dinsdagochtend begonnen met de veelbesproken bomenkap rond de Molen van Piet. Om te kunnen draaien heeft de molen op het Alkmaarse Bolwerk wind nodig, gelijkmatige wind - en daar was de laatste jaren een groot gebrek aan. Nu gaan er vijftien bomen neer om de wind weer vrij spel te geven. "Op 8 oktober draaien, dat zou echt gaaf zijn!"

Onder een paraplu maakte wethouder Jasper Nieuwenhuizen er dinsdag toch nog een beetje een officieel moment van. Geen boomplanting, maar toch echt bomenkap. Het is voor een goed doel, hield de wethouder de aanwezigen voor. "Het is herfst, we moeten wat láten. Maar er komt iets heel moois voor in de plaats. Het wordt fotogeniek."

Hoe fotogeniek, dat liet Paul Weidema van Stadswerk072 zien. Alles wordt anders, met de molen als stralend middelpunt. "Als je er zo naar kijkt valt het niet zo op", wijst hij op de visualisatie van het plan. "Maar ook het pad komt een stuk anders te liggen." (tekst gaat door onder de foto)



De hoge bomen, die komen echt niet meer terug. "Anders staan we hier over zestig jaar wéér", grapte de wethouder. Wel komen er heesters, stinsenplanten en kleurige voorjaarsbloeiers. Goed voor de biodiversiteit, al die nieuwe beplanting, herhaalde de wethouder nog maar eens - óók de beklaagde valse acacia.

Maar voor het zover is moeten er eerst vijftien bomen wijken. "Dat doet pijn, het doet altijd pijn", gaf de wethouder grif toe. Zo'n reus van een boom, geveld, in stukken gezaagd, opzij geschoven: fraai is het niet. Maar het kón niet anders, zonder gelijkmatige wind is een molen ten dode opgeschreven. De wethouder roemde de samenwerking met Stichting ANIMO, die alles op alles zette om er iets moois van te maken, ook al betreurde de stichting de kap.

"Dit park, het bolwerk, is óók een monument. Het is een ontwerp van Zocher, een bekende landschapsarchitect", vertelde wethouder Nieuwenhuizen. "We brengen de lijnen van Zocher terug. Het wordt een nóg mooier plaatje." (tekst gaat door onder de foto)



De bomenkap levert een behoorlijke hoeveelheid hout op. Dat hout, dat krijgt een nieuwe bestemming. "Het gaat niet de oven in," beloofde de wethouder, Kunstenaar André van Rijswijck van de Stadsfabriek neemt de dode bomen maar wat graag over om er iets bijzonders van te maken. Kaasplankjes, bijvoorbeeld, of nieuwe speeltoestellen voor in Alkmaarse speeltuinen.

"Ik wil zo'n boom in water leggen", vertelt Van Rijswijck enthousiast. Hij is benieuwd wat dat op gaat leveren - "ik weet ook niet alles" - en heeft er bij de Stadsfabriek de ruimte én het water voor. Dat wordt wel een project van jaren, houden de mannen van Stadswerk hem voor. Het 'wateren' van hout is een traditionele methode om het hout stabieler te maken.

Ambities genoeg dus: een mooi park, een mooi nieuw pad, en mooi hout. Maar de grootste ambitie is toch wel die van molenaar Cees. "Eind van de week zijn de bomen weg, toch? Dan moet het kunnen. Dan gaan we op 8 oktober draaien!"