"Hiep, hiep, hoera!", roept de orgelspelende, toeterende, en ondertussen zijn met bloemen versierde bootje besturende muzikant. Het bijzondere bootje draait rondjes op het water langs de Bierkade in Alkmaar. "De Accijnstoren bestaat nu…" De toeschouwers vullen hem enthousiast aan: "100 jaar!" Maar hij verbetert zichzelf al snel. "Tenminste, de verplaatsing was 100 jaar geleden."
De Accijnstoren is in 1622 gebouwd en werd gebruikt als belastingkantoor. Vandaar de naam Accijnstoren. Er werd accijns betaald over producten zoals kaas en bier. Dat waren belangrijke inkomsten voor Alkmaar. Maar 100 jaar geleden, op 29 juli 1924, moest de toren ruim vier meter worden verplaatst. (tekst loopt door onder de foto)
De orgelspelende Reinier Sijpkens geeft de toeschouwers een serenade tijdens het jubileumfeest. (foto: Streekstad Centraal)Een eeuwenoude toren verplaats je natuurlijk niet zonder reden. Door het toenemende verkeer op de Bierkade werd de toren een 'sta-in-de-weg'. "Je zou het je bijna niet kunnen voorstellen, maar hij stond dáár", vertelt de wijzende buurtbewoner Jackelien, "echt midden op de weg." Om de toren voor de stad te bewaren, besloot directeur Gemeentewerken Dirk Margadant destijds dat hij verplaatst moest worden. Met een bijzondere methode slaagde hij erin de toren te verrollen.
En op die plek staat-ie nog steeds. Inmiddels niet meer in gebruik als belastingkantoor, maar als havengebouw. "Tenminste voor de administratie. Het havengeld wordt tegenwoordig gewoon geïnd met een pinautomaat bij de boot", vertelt Gonna de Reus van Erfgoed Alkmaar lachend. "Ik vind de accijnstoren de mascotte van het waterleven in Alkmaar." (tekst loopt door onder de foto)
Pien Bijl-Jellema (l) geniet van het feestje langs de bierkade. (foto: Streekstad Centraal)Samen met havenmeester Paul Litjens en Joey Slot, eigenaar van La Locanda, organiseerde ze maandagmiddag een feestje bij de Accijnstoren om het 100-jarig jubileum van de verplaatsing te vieren. Eigenlijk op verzoek van Pien Bijl-Jellema, fractievoorzitter van BAS . "Mijn man, Ben Bijl, liet mij toen hij nog leefde een filmpje zien van de verrolling: 'Dat komt eraan, dat moet je in de gaten houden', zei hij." En zo gezegd, zo gedaan. Met een cola in haar handen staat ze langs de kant van het water mee te genieten van het feestje.
Tijdens het jubileumfeest geeft Willibrord Beemsterboer een lezing over de rol die zijn grootvader daar bij heeft gespeeld. "Het ging altijd rond in de familie dat hij íets belangrijks heeft gedaan in 1924", vertelt hij aan Streekstad Centraal. Wat dat precies was, wist hij niet en was ook niet terug te lezen in de nieuwsartikelen van toendertijd. (tekst loopt door onder de foto)
In het restaurant La Locanda tegenover de Accijnstoren geeft kleinzoon Willibrord Beemsterboer een lezing over het huzarenstukje van zijn grootvader Hendrik Punt. (foto: Streekstad Centraal)Dus ging hij in de archieven spitten. Met trots vertelt hij over de rol die zijn grootvader, technisch adviseur Hendrik Punt, heeft gespeeld. "Ik had nooit verwacht dat ik zijn naam uiteindelijk zou terug vinden in het dagboek van de opzichter, maar dat bevestigde het. Dat is heel leuk om te ontdekken."
En terwijl de klanken van de maritieme muzikant over de Bierkade schallen, fluiten en roepen de toeschouwers mee. "Hieperdepiep!", klinkt het vanaf het water. "Hoerrraaaa!!!!", brullen de genodigden. Met een glinstering in haar ogen kijkt Pien Bijl-Jellema toe: "Ben had dit helemaal geweldig gevonden."
