Kanovaarders op de voet gevolgd door voorgangers: “We waren drukker met hozen dan roeien”

Noem het een barre tocht, noem het een uitdaging. Vier reddingsbrigadiers uit Schoorl vertrekken waarschijnlijk komende week vanuit Engeland naar Camperduin. Maar ze zijn zeker niet de eerste. Hun poging om de Noordzee over te roeien wordt nauwlettend gevolgd door Gerrit Kistemaker en Bertus Butter. Zij maakten diezelfde oversteek. In 1978. "Zo'n tocht vormt je voor de rest van je leven. Als je iets of iemand je dwarszit dan denk je: ach, wat kan mij gebeuren? Wij zijn de Noordzee over geroeid."

Een grote droom. Dat was het voor Bertus Butter om de Noordzee over te varen. Van kinds af aan roeide hij. "Ik had al twee eerdere pogingen gewaagd in 1974 en 1975 om het Kanaal bij Calais naar Dover roeiend over te steken", laat Butter weten. Maar die pogingen waren geen succes. De eerste keer liep zijn boot geregeld vol. "En waren we drukker met hozen dan roeien", vult hij aan. "De tweede keer zonk onze boot halverwege, toen nog met een andere reisgenoot dan Gerrit." Daarmee lukte het dan toch. (tekst gaat verder onder de foto)



Ze trainden, trainden en trainden. Ook Gerrit kan zich de tocht over de Noordzee nog goed herinneren: "Toen het op dag twee 's nachts ging stormen en onweren vond ik het wel angstig. De golven kwamen soms zo hoog dat de volgboot, die voor noodgevallen mee was, ons niet kon zien. We aten weinig. Je maag is door al dat heen en weer van de golven behoorlijk van streek." (tekst gaat verder onder de foto)

Bertus herinnert zich nog heel goed de laatste dag, met dichte mist. Er kwam een gigantisch containerschip aan. "Zo groot als een flatgebouw. Recht op ons af. Ik heb stevig doorgeroeid en was precies op tijd uit hun vaarroute. Het was een prachtig gezicht om de romp die ik had omgebouwd door die golven heen te zien klieven. Angstig? Nee. Prachtig juist!" (tekst gaat verder onder de foto)



De mannen weten uiteindelijk na 250 kilometer en 57 uur roeien de overkant te halen. Bertus weet wat de vier mannen van de reddingsbrigade te wachten staat. "Ik heb er alle vertrouwen in dat het hen gaat lukken. Ze zullen er veel aan hebben. Zo'n tocht vormt je voor de rest van je leven. Als je iets of iemand je dwars zit dan denk je: ach, wat kan mij gebeuren? Wij zijn de Noordzee over geroeid."

De kostbare praktijkervaring van Bertus en Gerrit is inmiddels gedeeld met de huidige generatie. "Ik heb tegen hen gezegd dat de roeimachine waar ze op trainen op een kratje bier moet, want je moet leren om met de golven mee te roeien", vertelt Bertus. Ook Gerrit heeft nog een tip voor de nieuwe helden. "Stel je er op in dat je bijna niet zal slapen. Ik deed 's nachts geen oog dicht. Maar goed, ze zullen het met z'n vieren makkelijker hebben."