Het leven van John Schot stond van de een op de andere dag volledig op zijn kop. Een motorongeval en dwarslaesie zorgde dat Schot andere keuzes moest maken. Ook qua sport. Nu speelt hij rolstoelhandbal op hoog niveau en geeft hij rolstoelhandbalclinics. Afgelopen week zelfs bij zijn oude middelbare school, het PCC. "Als je wat overkomt, stopt het niet."

En het gaat er hard aan toe in de gymzaal. Rolstoelen rijden met hoge snelheid door de zaal, en knallen zo nu en dan op elkaar. "Ik dacht al vrij snel dat ik er wat van moest maken", vertelt John Schot. Jarenlang was motorcross de grootste passie voor Schot. Na een ongeluk en een dwarslaesie moest hij zijn leven omgooien. "Ik was zeventien toen het mij overkwam, en in mijn optiek kon ik niet bij de pakken neerzitten." (Tekst gaat verder onder de foto)



Zijn passie voor sport bracht hem naar het handbiken en rolstoelhandbal. Net als bij andere aangepaste sporten is het geen vereiste om daadwerkelijk een handicap te hebben. "Bijvoorbeeld een oud-handballer die door knieblessures niet meer zou kunnen handballen, willen we toch wel het spelletje laten spelen."

De leerlingen zijn zichtbaar enthousiast over de clinic. "Het was zwaarder dan ik verwacht had, best wel zwaar zelfs", vertelt een leerling voor de camera van Streekstad Centraal. Een ander reageert: "Het ging wel goed, ja."

Wat de grootste uitdaging is? "Dat mensen in de stoel durven te stappen", weet Schot. "Daarom geven we ook deze clinics. Als ze hebben meegedaan, zijn ze meestal om." Rolstoelhandballer Jarin Plasmyer vervolgt: "Ze pakken het heel snel op. Als je ze een beetje achter de vodden zit, krijg je iedereen in beweging."