Het was woensdagochtend gezellig druk in De Ezel. Ondanks het weer druppelde leden van de tekengroep binnen bij het buurthuis in de Heerhugowaardse Schilderswijk. Bijna letterlijk, want de regen komt met bakken uit de hemel. Nadat de groep bijna compleet is, was het nog even wachten op de hoofdpersoon van die dag: Greet Weel.

Greet is volgende maand liefst 50 jaar betrokken als vrijwilliger bij de wijkvereniging, die in 1976 onderdak vond in De Ezel. Ze is niet de enige die al vele jaren betrokken is, maar wel de enige die er al vanaf het begin bij was. Aandacht daarvoor lijkt ze niet te willen hebben. Ze schijnt zelfs niet op de nieuwjaarsborrel te verschijnen, bang is dat ze dan in het zonnetje wordt gezet. Maar woensdag was het dan toch zo ver, een dag voor de Nationale Vrijwilligersdag.

Haar collega vrijwilligers en ook de medecursisten met wie ze woensdag ging tekenen, vertelden voor haar binnenkomst graag over ‘hun’ Greet. Een leuke lieve dame die altijd goedgemutst is, want ze houdt van gezelligheid. En je kan haar altijd bellen voor hulp of een luisterend oor.

Na haar aankomst vond Greet het toch wel leuk, die aandacht.  Ze vertelde over haar hand- en spandiensten voor De Ezel en vroeger voor de wijkvereniging. Maar benadrukte daarbij dat ze het allemaal niet alleen deed en doet. Greet houdt van organiseren. “Als je veel mensen kent dan is er altijd wel iemand die je voor je karretje kan spannen", lacht de geboren en getogen Heerhugowaardse. “Zo hebben we hele leuke dingen kunnen organiseren, waarbij de vakantiespelen een van de hoogtepunten was. Een soort zeskamp waar iedereen aan meedeed. Groot feest."

Ook barbecues, viswedstrijden, schaatswedstrijden, klaverjasdrives, mini zwarte markt en de dansavonden kwamen uit de koker van Greet, als voorzitter van de sport- en recreatiegroep. Tegenwoordig is ze wel niet zo actief meer, vanwege andere activiteiten en ze is graag betrokken bij haar kinderen en kleinkinderen. Ze betreurt dat er niet zomaar opvolging is als iemand stopt of gas terugneemt. "Het is wel jammer dat de vrijwilliger een uitstervend ras is. Maar de generatie van nu heeft het erg druk hè, ik zie dat wel aan mijn eigen kinderen. Terwijl het je wel veel brengt hoor.”

Greet brengt nu nog de informatieboekjes rond van De Ezel en ze kunnen haar altijd bellen als er handjes te kort zijn. En ze doet nu lekker zelf mee aan activiteiten in De Ezel. Zoals het tekenen. En ze kan er best wat van; de kat die ze tijdens het interview tekende werd erg mooi. (foto: gemeente Dijk en Waard)