Ze zitten allebei achter de tralies: de één in een asiel en de ander in de gevangenis. Twee keer in de week komen ze bij elkaar om samen te trainen. In de gevangenis in Heerhugowaard worden moeilijk plaatsbare honden door gedetineerden onder handen genomen. En dat is een succes. "De gedetineerden doen het fantastisch. Juist omdat ze zich in kunnen leven in de situatie van de honden zijn ze enorm betrokken."
Dat zegt Alexandra Engelen van Dutch Cell Dogs tegen mediapartner NH Nieuws. Al meer dan tien jaar brengt haar stichting gedetineerden en asielhonden samen. Het idee is dat iedereen recht heeft op een tweede kans.
De moeilijk plaatsbare honden worden met een gericht trainingsprogramma omgevormd tot lieve gezinshond. Inmiddels hebben al meer dan 750 honden op deze manier een nieuw baasje gekregen. "Ze leren hier commando's zoals 'zit' en 'af' of hier komen. Een nieuw baasje heeft daar enorm veel voordeel van, omdat de hond de basistraining al gehad heeft", aldus Engelen.
De 62-jarige Rob is een van de gedetineerden die meedoet aan de training. Rob, die anoniem moet blijven, zit een gevangenisstraf uit van zes jaar. Hij traint de komende weken met Chica, een Duitse herder die kampt met gewrichtsproblemen. "Mensen vragen zich wel eens af hoe het kan dat er honden naar de gevangenis komen. Het is het mooiste project dat ik ken. Ik kijk er elke week weer naar uit. Je krijgt zoveel liefde en dat kun je hier wel gebruiken."
En dat beaamt ook Danny van Brenk, gevangenisbewaarder van de penitentiaire inrichting Heerhugowaard. Het mes snijdt volgens hem aan twee kanten. De honden krijgen een goede training en ook de gedetineerde heeft er voordeel van. "Je merkt dat gedetineerden beter gemutst zijn en minder stress hebben. Ze zijn binnen de muren met iets positiefs bezig en dat geeft ze veel voldoening."
Als de training afgelopen is, knuffelt Rob nog even uitgebreid met Chica. Het dier heeft inmiddels een nieuw thuis gevonden."Afscheid nemen wordt ook best wel moeilijk als de training klaar is, maar zo'n dier hoort gewoon niet in een asiel thuis. Ze verdient dit."
Rob gaat zelf over drie maanden de vrijheid tegemoet. Hij hoopt Chica nog een keer te kunnen zien. "Ik zou dat erg graag willen, maar dat hangt ook van de nieuwe eigenaar af. Ik weet in ieder geval dat ze een hele fijne hond krijgen."
