Ik was zaterdag bij de première van theatervoorstelling "Revolutie", met Ferri Somogyi, in het “A.F. Vrij Zijn Theater” in Alkmaar. Ik was er nog nooit geweest, dus dat maakte het extra spannend. Bij aankomst bij het theater ligt de rode loper al uit en daar ontmoet ik Anderson Farah, regisseur en producer van “Vrij Zijn”. Een uiterst hartelijke, warme, enthousiaste man met Braziliaanse roots en een brede glimlach.
Als hij vertelt over het theater valt me gelijk op hoe zijn ogen stralen. Zijn hele uitstraling laat zien met hoeveel passie, liefde en gedrevenheid hij dit werk doet en hoe apetrots hij is op zijn cast die allen veel tijd en energie hebben geleverd en doorzettingsvermogen hebben getoond om “samen”, als één team, één familie, iets moois neer te kunnen zetten! Keihard hebben ze, we, gewerkt aldus Anderson. Zijn enthousiasme werkt aanstekelijk. Dus vol verwachting ging ik naar binnen...
Het theater, minder dan een jaar geleden nog een vervallen gebouw, is omgetoverd tot een magnifieke schouwburg. Het is bewonderingswaardig dat iets in zo’n korte tijd gerealiseerd kan worden en ik voel diep respect daarvoor. Een droom die, met de hulp van vele vrijwilligers, waarheid is geworden, zo vertelt Anderson Farah trots en dankbaar tegelijk. Het theater is een belevenis op zich. Van een ontmoetingsplek waar wij vooraf een heerlijk 3 gangen diner hebben genuttigd, een kunstgalerie waar Anderson Farah’s kunstexpressies te zien zijn tot dé plek waar hét leerzame stukje historie op een speelse manier zich langzaam aan ontvouwt. Zodra ik het échte theatergedeelte binnenstap en mijn ogen vol bewondering kijken naar het "speelveld" van de spelers, waan ik mezelf door het schitterende decor in Braziliaanse sfeer, gelijk in een geheel andere wereld.
Na een inleidende speech van Klaas Middelbeek, volgt een woord van dankbaarheid van wethouder Anjo van de Ven. Vervolgens worden we verrast door een optreden van een Braziliaanse trommelband en daarna nog met een optreden van zangeres Sophie Peelen, een jonge vrouw met mijns inziens een veelbelovende stem. Op de achtergrond is de bijpassende clip te zien waarin een liefdesscène, in het wonderschoon van de omgeving Alkmaar, wordt gespeeld door de zangeres en Anderson Farah. Helaas zonder happy end. Daarna begint het. Lights off. De spanning stijgt. De zenuwen van de spelers nog net niet voelbaar. De magische theaterwereld openbaart zich. Tijd om te kijken, te luisteren en je mee te laten slepen in een stuk historie dat, door een geweldig groot gepassioneerd team aan mensen, tot leven wordt gewekt.
Het theaterstuk “Revolutie” neemt ons mee terug in de tijd, naar het jaar 1645 om precies te zijn. We wanen ons in het Noordoosten van Brazilië, waarvan een deel van het land gekoloniseerd is door Nederland. Vóór die tijd was Prins Maurits van Nassau, “de Braziliaan” genoemd, aan de macht in Recife. In die tijd verliep alles in harmonie. Echter na zijn, niet geheel vrijwillige, vertrek uit Brazilië veranderde de leefwereld van de inwoners drastisch. Verhoogde belasting / rentes en geen vrije godsdienstkeuze meer veroorzaakte armoede en onrust onder de bevolking, wat uiteindelijk leidde tot de ”Revolutie”. Een opstand onder diverse bevolkingsgroepen waarbij thema’s als machtsstrijd, rijkdom, intriges, geluk, liefde, verlangens, vriendschap, verbondenheid en eenheid aan bod komen.
De voorstelling combineert theater met levensechte paarden, een indrukwekkend decor, kunst, dans, begeleidende muziek en een cast, gestoken in prachtige kostuums, bestaande uit een grote diversiteit aan spelers. Van jong tot oud, professionals en amateurs en een verscheidenheid aan culturen, hoorbaar in de uitgesproken Nederlandse taal, zichtbaar in dans en huidskleur. De voorstelling brengt verschillende culturen bij elkaar. Er wordt een brug geslagen. Het theater(spektakel) verbindt en creëert eenheid, ongeacht iemands achtergrond, religie, rijkdom, cultuur, huidskleur, taal etc. Eenheid waarin basis normen en waarden als liefde, tolerantie en respect centraal staan. Als toeschouwer word je meegenomen in de bijzondere wereld van het theater. Dat betekent je ogen uitkijken, je verwonderen en puur genieten! Kijk, luister en huiver en laat je meeslepen in een stuk geschiedenis vol emotie en spanning waarin alle spelers, stuk voor stuk, stralend, gedreven en vol enthousiasme hun rol vertegenwoordigen.
Via deze weg wil ik mijn complimenten maken en waardering uiten naar de regisseur en producer van dit theaterstuk. Naar alle spelers, vrijwilligers en een ieder die, op welke manier dan ook, zijn bijdrage heeft geleverd aan de totstandkoming van dit knappe stuk geschiedenis in theatervorm. Het maanden aan een stuk keihard werken, de vele verrassende elementen, de gedrevenheid & het enthousiasme waarmee jullie allen op toneel stonden en het feit dat jullie allen als diamanten schitterden op het toneel, heeft erin geresulteerd dat er nu een prachtig stuk op de planken ligt wat voor een ieder, die het nog niet gezien heeft, zeer zeker de moeite waard is om te aanschouwen en vooral te beleven! Een voorstelling die smaakt naar meer en nog een aantal keer is te bewonderen.
Door Shannon Kwakernaak.
Foto: Rein Schouten
