"Wat zich achter deze gevel afspeelt, dat weten mensen vaak niet." Om dat te laten zien, organiseerde PCC Oosterhout in Alkmaar een open dag, net als vele andere vmbo-scholen in Nederland. Directeur Johan Dekker is tevreden over de aanloop. "We hebben mensen gehad van allerlei pluimage."
Vmbo-onderwijs, wat is dat eigenlijk? Door heel het land gaven vmbo-scholen daar dinsdag antwoord op tijdens de allereerste 'VMBO in Bedrijf' open dag. In bedrijf, want al was er voor bezoekers wel een openingspraatje, de lessen gingen gewoon door. Leerlingen gaven rondleidingen, maar op eigen houtje rondlopen en een praatje maken met leerlingen en docenten kon ook. Vanzelfsprekend was de horeca-afdeling open, waar drankjes en lekkers werden geserveerd.
Niet alleen leuk, leerzaam en smakelijk voor buitenstaanders, maar volgens directeur Johan Dekker is deze nieuwe soort open dag ook noodzakelijk. "Er zijn heel veel vooroordelen over vmbo-onderwijs", vertelt hij aan Streekstad Centraal. En misschien nog wel meer over de vmbo'ers. "Maar het zijn gewoon hartstikke aardige kinderen. Als je een praatje maakt, ze gaan zo hup met je mee om over hun opleiding te vertellen en te laten zien wat ze doen. Dat is toch goud?" (tekst gaat verder onder de foto)
Directeur Johan Dekker (rechts) komt even buurten bij de werkplaats van PCC Oosterhout. (foto: Streekstad Centraal)Richting het einde van de open dag staat de teller op rond 65 bezoekers. Een divers publiek van onder andere ouders van leerlingen, ambtenaren, collega's van medewerkers, oud-docenten en ook omwonenden.
"Even de olielucht snuiven hoor", zegt mevrouw Kaagman, terwijl ze de auto- en fietswerkplaats binnen loopt. "Ik ben met mijn man meegegaan om te kijken en ook om te lunchen. Hij heeft hier les gegeven, bijna veertig jaar lang." Dat was ongeveer tot het jaar 2000. Meneer is nu 90. Mevrouw Kaagman kwam vroeger nog wel eens langs, en de werkplaats heeft dan ook een speciaal plekje in haar hart. Haar man is inmiddels al weer weg. Met de huissleutel, maar dat komt wel goed.
"Er stonden toen veel meer auto's", herinnert mevrouw Kaagman zich. "Mijn man had vrienden die nog wel eens een auto hadden die naar de sloop moest en dan zei mijn man: breng hem maar, dan kan ik er wat mee doen. 'Voor de wetenschap', zei hij dan." En ook de werkwijze is veranderd. "Mijn man zat tussen de ronkende motoren. Hij heeft erge longproblemen gehad. Vroeger was er nog weinig over bekend de risico's. Maar hij heeft zijn werk altijd met heel erg veel plezier gedaan."
Mevrouw Kaagman neemt een kijkje in de werkplaats, waar ze vroeger nog wel eens kwam toen haar man daar werkte. (foto: Streekstad Centraal)"Mijn man was een echte hobbyist. Naast zijn werk sleutelde in de garage thuis aan een oude MG uit 1937. Dat zit dan in het bloed hè. In onze garage rook het ook altijd naar olie", vertelt mevrouw Kaagman met een glimlach. "Nu wonen we hier direct aan de overkant. Het grootste offer is dat geen eigen grote garage meer had."
Na het praatje neemt mevrouw Kaagmans een tweede kijkje in de werkplaats. Vol interesse luistert ze naar een zelfbouwproject met een onderstel en motor van oude Citroën 2CV. Ze komt de tijd nog wel even door tot haar man weer terug is. Met de sleutel.
Sascha en Figo zijn net klaar met hun les. "We werken hier vijftien uur in de week, twee of drie per dag", vertelt Sascha. "We zijn nu vooral met banden spannen bezig, daar krijgen we twee weken voor en daarna is er een toets." Sascha heeft als keuzevak booglassen, Figo fietstechniek. "Lassen vind ik niet zo leuk." (tekst gaat verder onder de foto)
Sascha en Figo demonstreren hoe je een band om een velg moet spannen. (foto: Streekstad Centraal)"Tijdens onze les hebben we mensen verteld over wat we hier doen, hoe we hier te werk gaan", legt Sascha uit. "Ja, we hebben ook dingen laten zien. Mensen vonden het leuk om te zien hoe we banden spannen. Iedereen vond het hier heel interessant." Figo beaamt dat. Met hun les schoot het niet echt op, erkennen ze, maar ze vonden de open dag wel leuk.
Het contact met mensen is een zeer nuttige bijwerking van de open dag, vertelt directeur Johan Dekker. "Toen ik bij een bekende garage vroeg wat belangrijk is om leerlingen moeten leren om er een stageplaats te krijgen, waren de eerste twee dingen die ze noemden respect voor het gereedschap, want dat is heel duur, en het met klanten om kunnen gaan. 'Soft skills' als het contact met mensen zijn tegenwoordig minstens zo belangrijk als de basisvaardigheden."
