Soms ontspoort er eentje, maar dan zitten ze er bovenop, niet letterlijk natuurlijk, de mannen van de Modelspoorclub in Alkmaar. Want vrouwen lijken het wel erg leuk te vinden, maar dan vooral vanaf de zijlijn. Het is zondag gezellig druk op de zolder van Model Spoorclub Alkmaar. Moet ook, want vandaag staan de deuren van het oude schoolgebouw aan de Koornlaan wijd open voor iedereen.
Inderdaad, een open dag. Vol trots worden de zelf gebouwde banen tentoongesteld aan de bezoekers. De Alpen, het terrein van de Hoogovens en het oude station van Heerhugowaard, het is er allemaal - op schaal natuurlijk - te bewonderen. Mensen staan als gehypnotiseerd te kijken hoe de treintjes het landschap doorkruisen. De banen zijn zelfgemaakt, grotendeels met de hand. Monnikenwerk. Maar - zo zijn de leden het eens - wel een hele fijne hobby. (tekst loopt door onder de foto)
Remco Jansen hadt niet zoveelmet treinen, maar liep wel warm voor de onderliggende techniek. Hij zitsinds zijn veertiende bij de vereniging. (foto: Streekstad Centraal)“Voor mij is dit echt een uitlaatklep.” Vertelt Remco Jansen aan Streekstad Centraal. Hij houdt de wacht bij het ‘schaduwstation’, waar de treinen - achter de schermen en onzichtbaar voor het publiek - elkaar afwisselen.
“Tegenwoordig zit je zoveel achter je computerscherm, het is goed om praktisch bezig te zijn. Op donderdag liggen we hier tijdens de clubavond onder de baan te klussen.” Remco is bepaald geen groentje: “Ik begon op mijn veertiende. Ik had niet zoveel met treinen, maar wel met elektrotechniek.”
Bezoeker Arend kwam de open dag geheel toevallig op het spoor. “Ik werk voor het Leger des Heils en sprak een man die bij de vereniging zit.” Hij geniet zichtbaar van het uitzicht, maar heeft - naar goed Oudhollandsch gebruik - ook een kritische noot: “Het is wel een beetje gedateerd hoor, dat eeuwige bergmotiefje. Zo te zien kunnen de huizen hier en daar ook wel een likkie verf gebruiken.” (tekst loopt door onder de foto)
Eén van de grootste banen met op de achtergrond het alpenlandschap. Bezoekers kijken hun ogen uit. (foto: Streekstad Centraal)Maar wie daar vervolgens naar op zoek gaat, raakt verstrikt in het alpenlandschap. Het heeft een wel heel bijzonder lokaal tintje. Wie goed kijkt ziet op een pleintje een miniatuur Bertje Doperwtje. Natuurlijk met gitaar. “Eigenlijk moet hij nog wilder bewegen, net als in het echt.” Grapt maker Johan. Hij is gespecialiseerd in miniaturen en kreeg het zelfs voor elkaar om de mini mensen te laten fietsen over het plein.
“Ja dat is magnetisch, maar hoe kan het nou dat die beentjes ook bewegen?” Breed grijnzend pakt hij één van de fietsertjes op en wijst trots op het haast onzichtbare mechanisme. Hadden we de kreet 'monnikenwerk' al gebruikt? (tekst loopt door onder de foto)
Miniatuur Bertje Doperwtje trekt veel bekijks op het plein. Fietsers rijden om het tafereeltje heen. (foto: Streekstad Centraal)Hans Cornelissen kent de banen op zijn duimpje. “Dit is echt een typisch Noord-Hollands landschap, met de polder en de industrie. En dat is Bergen zoals het vroeger was, daar rijdt Bello naar Bergen aan Zee.” Hij wijst naar verschillende plekken op de baan.
We beginnen tegen hem toch nog even over het ogenschijnlijke gebrek aan vrouwen op de open dag. “Bij de vereniging zijn we alleen met mannen en dat vinden we wel jammer hoor, we zien het liever fifty-fifty”, bevestigt Hans.
Ondanks dat is de hobby 'modelspoor', na wat mindere jaren, tegenwoordig weer springlevend. Zo bewees ook de open dag van Hulder in Heerhugowaard. Wie meer wil weten kan binnenlopen tijdens de clubavond op donderdag.
