Poffertjeskoning van de Kaasmarkt viert 50-jarig jubileum: “Poffertjesbakken betekent vrijheid”

Hij wordt overspoeld met schouderklopjes, warme woorden en stevige knuffels. De meesterlijke poffertjesbakker Pieter Visser is vrijdag even het middelpunt van de Kaasmarkt, en niet voor niks: hij staat dit jaar precies 50 jaar op de Kaasmarkt met zijn poffertjeskraam. Het jubileumjaar kan natuurlijk niet zomaar voorbijgaan. Vrijdag mag Pieter Visser met het luiden van de bel de Kaasmarkt openen. "Geweldig, een enorme eer!"

Terwijl Pieter om 10.00 uur trots de bel luidt en de Kaasmarkt opent, gaan de poffertjes al als warme broodjes over de toonbank. Niet alleen de kaas, klompen en kaasdragers zijn de bekende vergezichten op de Kaasmarkt, ook de poffertjeskraam van Pieter Visser is al vijftig jaar vaste prik. De kaasdragers die Pieter in het Kaasdragershuisje in de Waagtoren feliciteren met het jubileum, kunnen zich geen Kaasmarkt zonder zijn poffertjeskraam voorstellen, vertellen ze. (tekst loopt door onder de foto)



Pieters liefde voor poffertjesbakken begon al vroeg. Als tiener werkte hij bij een poffertjeskraam in zijn woonplaats Zwolle, toen nog als bijbaantje. Want Pieter maakte zich op voor een carrière als jurist, maar eenmaal aan het eind van zijn studie trok een carrière als poffertjesbakker hem toch meer. Na toch maar gesolliciteerd te hebben bij een bank, wist hij het zeker. "Die blauwe blazers en rode gaatjesschoenen, in combinatie met die arrogantie, bah."

"Ik hecht gewoon heel veel waarde aan vrijheid", legt hij uit aan Streekstad Centraal. "En die vrijheid heb ik als ik lekker poffertjes kan bakken, als jurist minder." Alleen werken voor een baas als poffertjesbakker was niet weggelegd voor de toen nog jonge, opstandige Pieter. De goedlachse, bedreven marktkoopman herinnert zich nog wel de conflicten met zijn toenmalige baas. "Ik had een salarisgeschilletje met hem. Hij wilde me te pakken krijgen, maar ik bleef rondjes rennen om zijn poffertjeskraam. Als hij naar rechts ging, ging ik naar links, en andersom. Hij kreeg me niet te pakken", vertelt Pieter met een ondeugende glimlach. (tekst loopt door onder de foto)



Eenmaal in bezit van een eigen poffertjeskraam, verdween de opstandigheid niet. Precies vijftig jaar geleden wist hij een plekje te bemachtigen op de Kaasmarkt, maar tevreden met het plekje was hij allerminst. "Ik werd in een hoekje weggestopt. Ik stond niet eens op het Waagplein zelf, maar om het hoekje in de Marktstraat. Daar komen de mensen natuurlijk niet, dus toen heb ik mijn poffertjeskraam na een paar weken gewoon op het Waagplein gezet. Er was wat verzet, maar ik kreeg wel gelijk van de marktmeester, dus ik bleef staan, want ik kreeg veel meer klanten."

Met weer dat vleugje ondeugendheid verwierf Pieter dus definitief een mooie plek op de Kaasmarkt. Sindsdien mistte Pieter vrijwel nooit een Kaasmarkt in Alkmaar. "Al was ik ziek of regende het met bakken uit de lucht, ik stond er." (tekst loopt door onder de foto)



Hoewel hij inmiddels steeds meer overlaat aan zijn twee dochters die hij zonder moeite het bedrijf in heeft weten te slepen, nog steeds is hij op elke Kaasmarkt aanwezig. "Vooral voor de gezelligheid, en ook om een oogje in het zeil te houden." Maar, ook niet onbelangrijk, om een poffertje te eten. Hoe lekker hij ze ook vindt, hij kan zich beheersen en snoept enkel op vrijdag van zijn eigen poffertjes. Maar dan wel geserveerd naar zijn eigen voorkeur: met heel veel slagroom.

Het normale recept is een goed bewaard familiegeheim. Pieter en zijn dochters weten zich inmiddels vakkundig om de grote vraag heen te praten. Het enige dat ze kwijt willen: "Er zitten geen melk en eieren in". De koperen bakplaten, die hij al jaren gebruikt en geenszins van plan is te vervangen, zijn onderdeel van het succes. "Het beslag op de plaat moet een bepaalde dikte hebben om de juiste kwaliteit te krijgen. Daar zijn deze platen perfect voor." (tekst loopt door onder de foto)



Ook al heeft Pieter het vrijdag druk, toch heeft hij nog tijd om zelf even een paar poffertjes te bakken. "Het was ontzettend leuk en echt een grote eer om de bel te luiden, maar poffertjes bakken blijft toch het leukst", vertelt hij stralend. En voor hem zeker op de Kaasmarkt. "Ik ben overal in Europa geweest met mijn kraam, maar hier op de Kaasmarkt lijken de mensen de grootste portemonnee te hebben."

En als het aan Pieter ligt, blijft dat nog heel lang zo. Hij heeft er alle vertrouwen in heeft dat zijn dochters de traditie voortzetten. “Over vijftig jaar staat de poffertjeskraam denk ik nog steeds op de Kaasmarkt,” zegt hij. “Misschien ooit niet meer met mij erachter, maar de geur en smaak zullen hetzelfde blijven, want mijn dochters zijn inmiddels ook begenadigd poffertjesbakkers."