Zeebenen kweken op de Bulgia tijdens open dag Zeekadetkorps: “Dat oude heeft ook wel z’n charmes, toch?”

Krakende vloeren, krappe gangen, oliegeur en natuurlijk vrolijke vlaggetjes die feestelijk boven het dek wapperen. Wie eens wilde snuffelen aan het leven op de woeste baren kon zaterdagmiddag terecht bij het Zeekadetkorps Alkmaar. Hun stoere Bulgia meerde voor een dagje aan bij het Ringersplein en ontving daar iedereen die meer wilde weten, met of zonder zeebenen. "Sommige dingen zijn wat verouderd, maar dat heeft zo z'n charmes, toch?"

Johannes Souwerbren is kapitein van de Bulgia en commandant van het Zeekadetkorps Alkmaar. Voor hem is de open dag één van de mooiste dagen van het jaar. Want dan kan iedereen van het zeekadetkorps hun passie voor de zeevaart niet alleen met elkaar delen, maar ook met anderen. (tekst loopt door onder de foto)



De kadetten leiden zelf bezoekers rond en vertellen gepassioneerd over het schip. Een van hen is de 13-jarige Bryant. Hij is inmiddels drie jaar lid van het zeekadetkorps en kent alle ins en outs van de Bulgia, die ooit werd gebruikt door de Koninklijke Marine. Maar heel veel tijd om met Streekstad Centraal te praten heeft hij niet. "Daar komt het volgende groepje alweer aan", merkt hij op als er twee nieuwe bezoekers komen aanlopen. "Dat wordt de zesde die ik vandaag ga rondleiden." (tekst loopt door onder de foto)



Wat hem betreft hoeft dat nog niet de laatste te zijn. "Ik vind het heel leuk om groepjes rond te leiden", vertelt hij. "In de drie jaar die ik nu lid ben heb ik al heel veel geleerd over zeevaart en ik vind het leuk om die kennis te delen met anderen." Een van de gelukkigen die een rondleiding krijgt van de enthousiaste Bryant is Tygo. Bryant laat hem alle hoeken en gaten zien van de boot - en dat zijn er een hoop - in de hoop Tygo te enthousiasmeren voor het zeekadetkorps. Maar Tygo twijfelt nog. "Ik vind het echt heel leuk, maar ik woon in Langedijk en dat is best ver weg." (tekst loopt door onder de foto)



Ook Streekstad Centraal wordt rondgeleid op het schip. Die rondleiding begint bij de stuurhut, waar de vloer piept en kraakt en waar vooral het grote houten roer en het bijna antieke kompas bekijks trekken. Wanneer Johannes uitleg heeft gegeven over de stuurhut, die volgens hem nog flink moet worden opgepimpt want het schip maakt straks deel uit van SAIL Amsterdam, dalen we af in de buik van de Bulgia.

Via een mangat bereiken één van de slaapruimtes met krappe, houten bedjes. "In de zomer gaan we altijd een weekend op het Alkmaardermeer varen en dan slapen we ook op deze boot", vertelt Johannes. "De eerste nacht is het hier dan altijd een kippenhok. Dan is het er nog rumoerig tot in de late uurtjes en moet ik soms weleens mijn stem verheffen. De tweede nacht is het dan ook een stuk stiller." (tekst loopt door onder de foto)



Lopend door de smalle en lage gangetjes van de Bulgia, is het voor een verslaggever van 1 meter 90 zaak om goed naar boven te blijven kijken; laaghangende buizen maken een partijtje au! niet ondenkbaar. Na de slaapruimte volgt de technische ruimte, waar het een stuk warmer is dan op de rest van het schip. "We moeten de motoren alvast opwarmen voor als we weer terugvaren naar onze vaste plek aan de Voormeer. Veel van onze apparatuur is inmiddels al behoorlijk oud, dus het is hier wat lawaaierig en warm", legt Johannes uit. "Maar dat oude heeft ook wel z'n charmes, toch?" (tekst loopt door onder de foto)



Oude apparatuur of niet, voor Jenthe (11), die met haar ouders en zusje de open dag bezoekt, is de technische ruimte het hoogtepunt. "Ik vind techniek sowieso leuk en ik vind het ook heel leuk om te zien hoe dat op zo'n schip gaat." Een lidmaatschap bij Zeekadetkorps Alkmaar denkt Jenthe wel te zien zitten, en haar vader ziet er ook wel heil in. "Dan kan je me mooi helpen als er weer iets mis is met onze boot." (tekst loopt door onder de foto)



Naast Jenthe hoopt Johannes vandaag nog veel meer kinderen te enthousiasmeren voor een lidmaatschap. "Ons ledenaantal is al jaren vrij constant, maar we willen natuurlijk graag meer leden. Ons hoofddoel voor vandaag is niet eens leden binnenhalen, we willen bezoekers vooral een leuke middag bieden."
En dat lijkt gelukt. Terwijl de geur van versgebakken broodjes uit de kombuis kringelt, rennen kinderen met rode wangen van opwinding over het dek.