Hun grote droom is uitgekomen: na honderd jaar maalt de Twuyvermolen in Sint-Pancras weer water vanuit de polder naar het kanaal. Molenbewoners Suzanne Jong (58) en Rob Basten (59) noemen het "de kers op de taart", nu de waterloop van de 17e-eeuwse molen is hersteld. "Echt heel tof, wij zijn heel blij."
Ruim tien jaar geleden zagen Suzanne en Rob hun kans schoon: ze werden eigenaar van de Twuyvermolen. Na een grondige renovatie en restauratie kon het stel er fijn wonen, maar altijd bleef het gevoel hen bekruipen dat ze meer konden met de molen. De waterloop, de route die het water aflegt van en naar de molen, werkte al honderd jaar niet meer. In 1924 vervingen gemalen de eeuwenoude molens en ook de Twuyvermolen moest eraan geloven. Sindsdien was de waterloop gedempt en kon er geen water vanuit de polder naar het kanaal stromen.
Dat was al jaren een doorn in het oog voor Suzanne en Rob. "Het is de functie van de molen, dat het water naar het kanaal kan gaan zoals het vroeger ging", vertelt Suzanne aan NH Nieuws, mediapartner van Streekstad Centraal. "En we vertellen alle bezoekers en schoolklassen die we rondleiden over de geschiedenis van de polder Geestmerambacht en waar zo'n molen voor is. Maar ja, dat konden we niet laten zien", zegt Rob. (tekst loopt door onder de foto)

En zo maakte het stel er werk van om opnieuw een waterloop aan te leggen. In eerste instantie lukte het ze echter niet een vergunning te krijgen van het waterschap voor het herstellen van de waterloop. "We hebben daarom een soort rondmaalcircuit gemaakt: we pompten water omhoog met de vijzel, dat ging onder de molen door en dan met een pijp weer terug naar het slootje waar het vandaan kwam", vertelt Rob. "Puur als educatieve functie, om te laten zien hoe zo'n molen werkt."
Wanneer het Suzanne en Rob afgelopen september toch lukt om een vergunning te krijgen, begint het werk aan de waterloop direct. Deze week is het werk afgerond en draait de waterloop weer op volle toeren. "Dit is de kers op de taart", jubelt Suzanne. Bij wateroverlast hoopt ze dat de molen nu een nuttige rol kan hebben doordat ze hoogstaand water in de polder kunnen wegpompen. "Wie weet dat we ooit nog eens echt nodig zijn om mee te helpen met malen."