't Hooge Huys aan de Sint Laurensstraat in Alkmaar is na bijna twee jaar weer toegankelijk. In 1931 gebouwd als uitvalsbasis voor een verzekeringsmaatschappij, en sinds als meubelwinkel. Maar dan wel in een bijzondere categorie. Want het gaat niet alleen om de koopwaar maar ook om 'de winkel'. "Alle elementen die de architect heeft ontworpen zijn zichtbaar. Daar hebben we omheen gewerkt."
We treffen mede-eigenaar Patrick Zorge richting sluitingstijd en vragen hoe de openingsdag was. "Ja top! Iedereen die binnenkomt is super enthousiast. Dat ze het pand binnen kunnen en over de collectie die we hebben staan. Ik denk dat iedereen onze komst goed ontvangen heeft, en blij is dat er weer leven komt op deze hoek. Ook de andere ondernemers." Terwijl hij zijn verhaal doet, stopt hij soms even om zich te laten feliciteren en een cadeau in ontvangst te nemen.
"We zijn een tijd op zoek geweest voor een locatie om de verkoop van onze vloeren en hoogwaardige meubels te combineren", vertelt Patrick. Hij runt samen met Ivan Raksha een vloerenbedrijf en het nieuwe Het MeubelHuys. Online deed hij al iets met designmeubelen en woonaccessoires. "In een normale showroom vallen die toch wat weg. 't Hooge Huys stond al bijna twee jaar leeg, maar de huurprijs was hoog. Toen die zakte hebben we de kans gepakt." (tekst gaat verder onder de foto)
De hele dag door liepen mensen 't Hooge Huys in en uit om Patrick Zorge en Ivan Raksha te feliciteren met de opening, en om naar het aanbod te kijken. (foto: Streekstad Centraal)Eigenaar van het pand is de Vereniging Hendrick de Keyser. De vereniging beheert cultuurhistorisch erfgoed door heel Nederland en verhuurt niet zomaar aan iedereen. "Ze willen het pand openstellen voor publiek. Er werd nadrukkelijk aangegeven dat ze voorstellen om er kantoren van te maken op voorhand zouden afwijzen", licht de Alkmaarse ondernemer toe. "Wij wilden er een soort 'experience center' met meubelen openen en dat voorstel kwam er als beste uit."
"We hebben een setting gecreëerd waarin alles van vroeger intact blijft", vervolgt Patrick. "Het souterrain is ook bereikbaar. Dat was met de boekenwinkel eerder niet zo. De bankkluis, de directiekamer... alle elementen die de architect (Alexander Kropholler, red.) ontworpen heeft zijn zichtbaar." (tekst gaat verder onder de foto)
De zware deur staat open, maar de grote kluis is niet toegankelijk. De eigenaar stelt hier een stukje origineel interieur ten toon. (foto: Streekstad Centraal)De grote kluis is niet te missen. De zware deur staat open, maar voor de traditioneel ingerichte kamer zit wel nog een traliedeur. We proberen die te openen, maar het lukt niet. "Nee die zit op slot", vertelt Patrick. "Die meubelen zijn ook niet van ons. De vereniging heeft de ruimte zo ingericht." Verder naar achteren zijn nog diverse stevige metalen deuren te zien, de directiekamer, een heren- en damestoilet, en nog een apart toilet. "Die was speciaal voor de directeur."
Via een tweede, smallere trap met uitgesleten marmeren treden gaan we weer naar de hoofdruimte. Patrick heeft al ideeën om 't Hooge Huys nog mooier te benutten. "We hebben een groot scherm dat 's avonds kan worden gebruikt voor presentaties en we denken aan exposities in de avond of het weekend, of schilderijen door het hele gebouw. Het is er een unieke locatie voor." Of misschien kleine toneelvoorstellingen zoals die van Karavaan? "Ja dat is ook een mooi idee."
Patrick wordt al snel weer benaderd door gasten, we bedanken hem voor zijn tijd en laten hem nog even genieten van de openingsdag.
