In de gouden najaarszon van dinsdagmorgen leek haast álles geel, maar het pontje ‘Wal-Nood 2’ dat over het Noordhollandsch Kanaal richting de scheepswerf van Witsen voer, dat was voor het laatst in díe kleuren te zien. Al zal het voor schipper Piet toch altijd het oude pontje blijven: "Voor mij is er maar één kleur en dat is geel."

Het korte tochtje van de ligplaats aan de Voormeer naar de werf van Witsen was een afscheid. Nog één keer in de vertrouwde kleuren maakte de Wal-Nood 2 zich los van de kade. Streekstad Centraal zwaaide het pontje-zoals-het-er-nu-uitziet uit, samen met Kim Wiersma van Stadswerk072. Meevaren, dat was nu geen optie. Want als het pontje buiten dienst is, mogen er geen passagiers op.

"Dan rijden we, ik ben benieuwd wie er als eerste is", zegt Wiersma lachend. De wedstrijd blijkt niet veel later te zijn gewonnen door de Wal-Nood 2. En dat verbaast schipper Piet niks. "Dit is een heel best pontje. Hij gaat altijd door." (tekst gaat door onder de foto)



Toch moet de reservepont er op z’n oude dag aan geloven: nieuwe kleuren. Rood en zilvergrijs. "Dat zijn de kleuren van de gemeente Alkmaar", legt Wiersma uit. "De kleuren van Stadswerk072 lijken daar natuurlijk ook op, maar het gaat om Alkmaar. Het wapen van Alkmaar komt er ook op. En het logo van Stadswerk072."

De nieuwe kleuren passen bij de nieuwe taakverdeling op het kleine stukje kanaal waar Wal-Nood 1 en 2 over varen. De veerdienst zal worden uitgebaat door Stadswerk, in opdracht van de gemeente. Ook de grotere pont Wal-Nood 1 zal uiteindelijk deze nieuwe kleurstelling krijgen. De reling grijs, zilvergrijs. De stuurhut in ‘Alkmaars rood’, de speciale tint die de gemeente Alkmaar in haar communicatie gebruikt.

"Maar nu eerst dus de Wal-Nood-2", zegt Remon de Nijs, directeur van scheepswerf Witsen. En dat in het najaar, toch al een drukke tijd op de werf. Hij maakt er graag tijd en ruimte voor. "Dit is niet een doorsneeproject. Het gaat echt om het conserveren. Bij de jachten die we doen is het meer visueel, die verf." (tekst gaat door onder de foto)



De gele verflagen die in de loop der jaren op het oude pontje zijn aangebracht moeten er helemaal af, legt De Nijs uit. Pas daarna komt de nieuwe verf erop. "Voor we daaraan beginnen voeren we ook reparaties uit. We weten dat er wat roest zit. Het is een project van een paar maanden."

Het schilderen zelf, dát is nog echt handwerk, vertelt De Nijs. "Met de kwast, ja. En nee, dat is niet in één dag klaar. Met één laag volsta je niet. En er zijn droogperiodes. Dan heb je het niet over dagen, maar over weken."

Het verven gebeurt binnen. Verf heeft een bepaalde temperatuur nodig om goed te hechten, dus buiten schilderen is geen optie. Nog los van al het vocht dat je daar hebt. Witsen beschikt over een loods met de juiste condities, dus de Wal-Nood-2 is er in goede handen. (tekst gaat door na de foto)



Voor schipper Piet is het toch een bijzondere dag, het laatste tochtje in de oude vertrouwde kleuren. Maar het is óók z’n verjaardag. "76 jaar. En ja, altijd gevaren. Met de Grinza 7 over het Noordhollandsch Kanaal, maar ook in België, Duitsland. Ja, dan is dit wel even anders", lacht hij.

In de toekomst zal er nog wel het nodige veranderen, verwacht de schipper. Dat bevestigt Stadswerk 072. De bedoeling is dat er na 2030 emissievrij wordt gevaren. Er wordt nu al gekeken naar oplossingen om het brandstofverbruik terug te dringen. Het aanleggen, bijvoorbeeld, dat zou ook met een elektromagneet kunnen.

Maar dat is nu nog niet aan de orde. Eerst moet de verf erop. Daarmee is de Wal-Nood-2 voor weer wat jaartjes veilig. Wiersma staat intussen weer bij haar auto. "Zal ik je ook maar thuisbrengen?" Het is duidelijk: die veerdienstverlening, die is Stadswerk072 wel toevertrouwd.