Nog een paar maanden en dan is het zover. Pim van der Maas zwaait af als wijkagent van Limmen. Na 47 dienstjaren gaat hij met pensioen. Als dank maakten dorpsgenoten tijdens de Bloemendagen een portret van 'hun' wijkagent. "Een mooi eerbetoon. Ik hoop dat ze me gaan missen", reageert hij.

Betrokken, trouw en dienstbaar. Zo kan zestiger Pim van der Maas wel omschreven worden. Na 47 jaar hangt hij zijn politie-uniform definitief aan de wilgen. Een bijzonder moment, zeker omdat hij nooit ver van Limmen was. "Ik heb een uitzonderlijke positie. Als je zo lang in dezelfde wijk werkt, dan is het normaal dat de mensen je kennen en andersom. Het is mooi dat daar zo'n band uit is ontstaan", vertelt de wijkagent. "Ik vind altijd: ik ben politieagent, maar privé ben ik niet anders dan tijdens mijn werk. Wees jezelf, anders val je door de mand."

Hij zou een boek kunnen schrijven, zo laat hij weten aan NH, mediapartner van Streekstad Centraal. Zijn werk kon soms heftig zijn, maar toch nam hij het niet mee naar huis. "Ik blijf er niet mee zitten. Tuurlijk blijven sommige dingen je bij, maar ik heb er nooit slecht van geslapen. Daarnaast heb ik thuis een heel goed klankbord. Ik kan heel goed met mijn vrouw praten, dat is altijd zo geweest. Vroeger zat ze altijd te wachten als ik laat thuiskwam, dan kon ik zo nodig mijn verhaal kwijt. Dat was heel fijn." (Tekst gaat verder onder de foto)



Van der Maas heeft in de afgelopen 47 jaar het nodige meegemaakt. Hij zag het politiewerk veranderen. "Toen ik net begon met mijn werk bij de politie had Limmen nog een eigen politiebureau", weet Van der Maas. "We zaten daar met zes man. Die agenten waren ook echt aangewezen voor Limmen. Je was dus eigenlijk al een soort wijkagent." Maar in de loop der tijd verdwenen veel politiebureaus. Ook in Limmen en Heiloo werden de gebouwen gesloten. Volgens Van der Maas een groot gemis: 'De politie zegt altijd dat het in de haarvaten van de samenleving zit, maar zo wordt dat steeds minder."

"Ik denk, al klinkt dat misschien een beetje arrogant, dat ik her en der wel wat voor de mensen heb kunnen betekenen", benadrukt de wijkagent. "Regelmatig kwamen mensen later nog naar me toe om te zeggen dat ze zo blij waren met de dingen die ik gedaan had. Ik vind het leuk als er een dader gepakt wordt door het onderzoek dat ik opgezet heb. Dat zijn mooie successen."

Nog een paar maanden en dan is het zover. "Ergens eind oktober of begin november gaat mijn laatste werkdag zijn. Als ik dan ook al mijn spullen moet in leveren, dan is dat wel even een momentje, denk ik. Dan wordt het ineens echt. Maar het is mooi geweest. Het is tijd om te stoppen."