Je nukkige, gesloten buurman voert dagelijks de meeuwen in zijn tuintje. Allemaal leuk en aardig, maar ondertussen zien jouw zwarte tuintegels wit van de meeuwenpoep en wordt je gek van het oorverdovende gekrijs. De buurman gooit continu de deur dicht als je erover wilt praten. Inmiddels kook je van woede. Helder denken gaat niet meer. Nog één deur in je gezicht en zijn tuin gaat in de fik...
Burenruzies: het moment waarop (ogenschijnlijk) kleine dingen groot worden. Escalatie loert om de hoek. Bovenstaande verzonnen situatie zou zomaar kunnen binnenkomen bij de Bemiddelingskamer. Donderdag 11 april zit de Bemiddelingskamer aan tafel bij PostaanZee, Egmond aan Zee, om toe te lichten hoe dat nou in z'n werk gaat, burenbemiddeling.
Geluidsoverlast, pesten, tuinperikelen, ruzie over de erfgrens. "Soms ging het bij de kennismaking tussen buren al niet lekker, hebben ze niet verteld dat ze gingen verbouwen of is iemand bemoeizuchtig. Zo worden kleine irritaties steeds groter", legt Marije Koopmans van de Bemiddelkamer uit. Dan kun je als buur in nood bellen naar de Bemiddelingskamer voor advies. "Soms is dat in de vorm van tips, of het helpen van het schrijven van een warme brief. Alleen als buren het samen écht niet kunnen oplossen, komen we langs." (tekst gaat verder onder afbeelding)
Er komen altijd twee bemiddelaars, en altijd een man en een vrouw, zodat een de kans op een klik het grootst is (afbeelding: Bemiddelingskamer)"Het is vooral belangrijk dat mensen tijdens deze gesprekken hun emotie kwijt kunnen", gaat Koopmans verder. "Vaak is iets al lang opgestapeld. Dus we luisteren veel. Als je tot rust komt, kun je beter in oplossingen denken." Bij zo'n face-to-face bezoek gaan twee bemiddelaars eerst naar de bellende buur, en vervolgens naar de andere partij. En als beide buren ervoor openstaan, volgt een gesprek met iedereen. Op een neutrale plek.
"Ik heb zelf meegemaakt dat mensen in het begin heel argwanend zijn, maar uiteindelijk zo blij zijn dat het is opgelost. Veel burenruzies zijn gebaseerd op aannames. Mensen moeten er zelf achter komen dat niet alles bedoeld is zoals ze dachten. Iedereen heeft een eigen, tijdelijke waarheid", vertelt Koopmans.
Na zo'n bemiddelingsgesprek kun je er ineens achter komen dat de eerder genoemde fictieve meeuwenman lijdt aan beginnende Alzheimer, en geen gesprekken meer durft te voeren met mensen die hij niet goed kent. (tekst gaat verder onder foto)
De Bemiddelingskamer komt naar plekken als PostaanZee, zodat mensen weten dat ze bestaan en wat ze doen (foto: Facebook/postaanzee)Met een oplossingspercentage van 70 procent, lijkt de Bemiddelingskamer te weten wat ze doet. Als ze de elfde van april neerstrijkt in PostaanZee (13:30 - 15:00 uur), hoopt Marije Koopmans naast informatie ook mensen warm te maken voor dit werk. "Het is prachtig werk, maar er is wel een strenge selectie, niet iedereen kan dit doen." Een beetje bemiddelaar moet communicatief sterk zijn, oprecht en boven alles natuurlijk verder kunnen kijken dan zijn of haar eigen waarheid.
