Het gezin Vissers-Snellen uit de Alkmaarse wijk Nieuw-Overdie heeft het niet breed. Vader Wesley heeft een progressieve spierziekte en krijgt een uitkering, moeder Suzanne ontvangt ook een uitkering. Bij elkaar ontvangen ze net teveel om in aanmerking te komen voor de voedselbank of de Alkmaar Pas. Gelukkig zijn er wijkvrijwilligers als Sylvia. Ze zamelt eten en speelgoed voor gezinnen die het goed kunnen gebruiken. "Achter elke voordeur zit een verhaal."
Samen met andere vrijwilligers van buurtcentrum Overdie Ontmoet zet Sylvia Kagenaar zich in voor families en alleenstaanden in de wijk. Voedselpakketten, koffiemomentjes, activiteiten: alles om de zichtbaarheid van die mensen te vergroten en eenzaamheid te verkleinen. "Ik weet zelf hoe het is om afhankelijk te zijn van de voedselbank", vertelt Sylvia aan mediapartner NH Nieuws. "Een tijd geleden zat ik zelf ook krap, door een scheiding en hoge schulden. Daarom doe ik dit werk nu voor de mensen in mijn wijk."
Haar woning staat vol met eten, speelgoed, dozen en kratjes. Deze keer is ze bezig voor Suzanne en Wesley en hun vier kinderen Tymo (10), Faya (8), Bentley (7) en baby Kayla. Zij wonen op steenworp van buurthuis Overdie Ontmoet, waar Suzanne en Wesley in betere tijden zelf nog vrijwilligerswerk verrichtten.
Wesley lijdt aan Limb-Girdle Spierdystrofie, een spierzwakte door een missend eiwit, die begint in de schouder- en bekkengordel en zich daarna versterkt en verspreidt. Het huishouden kwam de afgelopen jaren meer en meer op de schouders van Suzanne: "En ik moest Wesley ook nog verzorgen. Op een gegeven moment kon ik niet meer en raakte ik in een burn-out."
Wesley en Suzanne belandden in de schuldsanering en zijn er net weer twee maanden uit. "Maar we hebben nog niet veel te besteden. We hebben allebei een uitkering, maar krijgen net teveel om gebruik te maken van bijvoorbeeld de voedselbank. We vallen tussen wal en schip."
Weldoener Sylvia krijgt donaties via Alkmaarse supermarkten en ketens, maar ook van bewoners in de wijk. Zo staat ze regelmatig te flyeren bij supermarkten in de hoop dat mensen die boodschappen doen een extraatje willen kopen om te doneren. "Maar er is ook een oudere dame die elke dag iets kleins koopt voor kinderen en dit elke twee weken bij mij langs brengt. Zo heeft ze zelf een praatje tegen de eenzaamheid, maar doet ze ook wat goeds voor de wijk."
Beheerder van buurtcentrum Overdie Ontmoet en sociaal cultureel werker Diederik Dorbeck brengt de huishoudens die goed een steuntje in de rug kunnen gebruiken in kaart en seint vrijwilligers zoals Sylvia in om een doos of twee langs te brengen. "We moeten dit soort families niet loslaten, maar juist blijven betrekken bij de maatschappij."
Dorbeck ziet veel armoede in zijn wijk. "Ik merk bijvoorbeeld dat als ik een activiteit aanbiedt voor 1,50 euro, mensen al twijfelen om mee te doen", vertelt hij tegen NH Nieuws. En hij proeft veel schaamte, waardoor het moeilijk in te schatten is hoe groot het armoedeprobleem in Overdie werkelijk is.
