De eilandjes in het Oosterdelgebied in Broek op Langedijk brokkelen steeds verder af. Er moeten snel maatregelen worden genomen om het Rijk der Duizend Eilanden te beschermen. "Ik ben geschrokken van de slechte staat waarin het gebied verkeert", zegt beheerder Gerrit Arkesteijn van stichting Veldzorg Oosterdel tegen mediapartner NH Nieuws.
Het Rijk der Duizend Eilanden telde ooit 15.000 eilandjes. Inmiddels zijn daar nog 250 eilandjes van over die gebruikt worden om groente te verbouwen of dieren te houden. De eilandjes worden alleen steeds kleiner, omdat de kanten steeds verder afkalven. "We hebben een hoop werk om de eilanden weer te maken zoals ze ooit waren."
Een van de oorzaken van de afkalving is de vernietigende aanwezigheid van de rivierkreeft. Het diertje graaft tunnels in de oevers van de akkertjes. Ook vreet het veel jonge planten weg, waardoor de grond instabiel wordt en in de sloot wegzakt. De rivierkreeft wordt inmiddels weggevist, maar dat zet nog weinig zoden aan de dijk.
Andere oorzaken zijn de pleziervaart en de manier waarop eigenaren met hun eilandjes omspringen. Eigenaren willen hun grond, volgens Arkesteijn, optimaal benutten. Er is daardoor bij de oevers weinig ruimte voor natuurlijke beschoeiing, zoals riet. "Vroeger was dat normaal, want dan had je meer opbrengst. Maar als het eiland daardoor in de sloot valt, ben je het paard achter de wagen aan het spannen."
Eigenaar Staatsbosbeheer denkt na over een mogelijke oplossing om het gebied te redden. Geert de Boer van Zorgtuinderij Oosterheem, die ook een aantal eilanden huurt, wil daar niet op wachten. Hij teelt sinds twee jaar wilgentenen die hij gebruikt voor het vlechten van matten. De hoop is dat de rivierkreeften niet door de matten kruipen. "De kanten zien er erg netjes uit. Achter de matjes planten we ook riet en gras, waardoor je weer begroeiing krijgt."
"Het is een mooie oplossing, want dat kun je onder de waterlijn plaatsen, waardoor het niet zichtbaar is", vertelt Arkesteijn. Veel eigenaren zijn volgens hem al in de weer met sloophout om hun oevers te beschermen. "Daar gruwel ik eerlijk gezegd van. We werken hier al eeuwen zonder beschoeiing. Als we dat wel doen, moet het wat mij betreft onzichtbaar."
