Zenuwachtige spelers, een zenuwachtige coach en zenuwachtige ouders, vrienden en familie verzamelde zich zaterdagochtend op het complex van Kolping Boys in Alkmaar. De bekerfinale voor de KNVB Beker district West 1 stond op het programma. Na een bloedstollende penaltyreeks in de halve finale tegen Koninklijke HFC mocht de JO13-1 het gaan opnemen tegen AFC Amsterdam. Een hoofdprijs lag binnen handbereik. Op het terrein van Legmeervogels werden alle bekerfinales uit district West 1 gespeeld. Een bus vol met aanhang en goede moed vertrok richting Uithoorn.
Kolping begon de wedstrijd onzeker en rommelig en leed daardoor veel balverlies. De zenuwen leken de baas te zijn over de spelers en AFC ging er regelmatig met de bal vandoor. Maar Kolping herpakte zich en begon wat meer te voetballen en het eigen spel te spelen. Dat leidde tot meer balbezit en goede aanvallen. In de 28ste minuut kreeg Niels de Wit de ruimte om vanaf zo’n 25 meter op doel te schieten. De keeper van AFC had geen antwoord op het afstandsschot dat via de binnenkant van de paal het net trof. Een ontlading met veel gejuich op het veld en een uitzinnige tribune volgde. Met een 0-1 stand gingen beide teams richting de kleedkamers.
Direct na rust kwam AFC echter goed uit de kleedkamer met een tegengoal via de lange hoek van het doel als resultaat, 1-1.. Kolping Boys leek daarna geschrokken en kwam maar moeilijk terug in hun eigen spel. Opnieuw veel balverlies en passes die niet aankwamen, balletjes breed en tikkies terug gingen opeens minder gemakkelijk en ontspannen. Ook op de tribune nam de spanning toe. Naarmate de wedstrijd vorderde kregen beide teams kansen maar wist geen van beide die te verzilveren. Verlenging volgde.
In die verlenging veranderde het spelbeeld opnieuw en Kolping werd sterker, maar weer werden de kansen niet verzilverd. Door een strakke tegencorner van AFC over de grond kon de bal bij de 1e paal van Kolping worden binnen gewerkt waarna een 2-1 achterstand op het scorebord verscheen. Kolping deed er alles aan om nog gelijk te maken om, net als in de halve finale, via penalty’s een beslissing af te dwingen.
Maar helaas werd dat scenario deze keer niet gerealiseerd, de scheidrechter floot af en daarmee was een tweede plek realiteit. Maar spelers en coach Alessandro van Hallem van Kolping mogen trots op zichzelf zijn, na een lange reeks van gewonnen bekerwedstrijden haalden ze de bekerfinale waar met volledige inzet werd gevoetbald.
(tekst: Sabina van Lieshout)
