Met één snijdend koude ademstoot blies wintergod Boreas de prille aanwijzingen van de lente ver weg. Twee weken geleden bloeiden de eerste narcissen aan de Laan van Straatsburg. Nu ligt er een dikke laag bruine sneeuwpap en moppert mijn oude vriend Daan op zijn facebook dat de winter hem veel te lang duurt. Van Daan mag het warm water gaan regenen. Ik vergeef hem. Daan heeft geen schaatsverleden en geen kinderen.
Mijn jongste zoontje, T. , heeft ondertussen het schaatsen ontdekt. Vorig jaar schuifelde hij mopperend op glijdertjes over het ijs. Maar nu hij de easygliders (dat is de Engelse en dus superhippe naam voor Friese doorlopertjes) van zijn broer heeft overgenomen is ook hij met het schaatsvirus besmet. Als we samen op het Zwijnsmeertje onze rondjes draaien droom ik al stiekem over zijn overwinning van de Elfstedentocht van 2036. Of van de Noord-Holland-tocht, die dan van veel groter statuur zal zijn dan dat rondje in Friesland.
Want ach, de Noord-Holland-tocht. Het moet in het najaar van 1983 geweest zijn dat de ijsclubs van West Friesland de hoofden bij elkaar staken. Geërgerd door het almaar uitblijven van de tocht der tochten werd een nieuwe schaatsuitdaging bedacht. Alle Noord-Hollandse toertochten werden met elkaar verbonden tot 1 lange route van 200 kilometer. Niks geen gezeur over minstens 15 centimeter ijsdikte. Welnee, de ijsmeester van de lokale ijsclub ging op het ijs staan, sprong tweemaal op het ijs en als het niet kraakte was het ijs sterk genoeg. West-Friezen zijn bijzonder praktische mensen.
Het zat de Noord-Hollandse Tocht der Tochten niet mee. Na twee uitvoeringen, in 1984 en 1986, volgden 11 ijsloze winters. Nog 1 keer, in 1997, vroor het hard genoeg. Maar toen was er op 4 januari al in Friesland geschaatst en was de Noord-Holland-tocht op 7 januari de mosterd na de maaltijd.
Maar door het nieuws uit Friesland gisteravond liggen er kansen. Voordat de weergoden mijn oude vriend Daan blij gaan maken met warme regen hebben we nog één ijsweekend. Alle cameraploegen, al onderweg naar Friesland, kunnen nog voor de Afsluitdijk de tenten opslaan. We starten in Sporthal de Hoornse Vaart, de matadoren van het ijs hollen naar het gelijknamige water, binden de schaatsen onder en rijden in 200 kilometer door heel Noord-Holland naar de finish op de Keizersgracht in Amsterdam! Heroïsche strijd op de sloten bij plaatsen als Nieuwe Niedorp, Waarland, Oost-Graftdijk. We pikken in het uiterste noorden het Amstelmeer mee en zakken dan via dorpjes als Zunderdorp en Den Ilp naar de hoofdstad. Stel je de prachtige beelden eens voor!
Vind ik alleen wel dat er een West-Fries pendant voor klünen moet komen. 'Stroffele' , dat laike me wel wât. Déééénk…
