Kraznozjan nieuwe trainer Anzji. Een kopje op de voetbalpagina van teletekst, waar gaat het in wiensnaam dan ook over? Het ontbreekt er nog maar aan dat er een uitroepteken achter staat! Is het dan zo belangrijk om een aantal tekstregels te vullen, vraag ik me af. . Het blijkt te gaan om ene Joeri Kraznozjan en de volledige naam van de betreffende voetbalclub is Anzji Machatsjkala. Niet dat die informatie me iets verder helpt, maar dat ter zijde. Of eigenlijk niet, als je niet iets relevants te melden hebt, hou dan je mond, in uitgebreide zin, stel ik voor. Afgelopen week was er een stukje in het nieuws, verplichte journaalvulling, over de invulling van de tweede kerstdag. Bezoeken aan woonboulevards, dierentuinen, schaatsbanen, blijkbaar ontsnappingsmogelijkheden na de verplichtingen van een dag eerder. Gezellig samen zijn in familiekring, daar kun je het knap benauwd van krijgen. En als je er niet aan meedoet, tel je blijkbaar niet mee, dan ben je eenzaam of verlaten, of beide. Iets waar diegenen waar het om gaat zich weer samen in kunnen vinden, klaaglijk, gedeelde smart wordt dan dubbele smart. Kerstdagen vergroten blijkbaar eenzaamheid meer dan tijdens andere dagen.
Tussendoor heb ik mijn neus gesnoten in een kerstservet, ook zo'n traditie binnen de jaarlijkse verrassing van kerstcadeautjes van mijn ouders, ook al heb ik de dagen omgedraaid. Tegendraads in wel meer opzichten, net als mijn slaapritme. Gelukkig vormen mijn creatieve schrijfuitingen daar een soort excuus voor, hoewel ik zelf niet vind dat nodig te hebben. Het is tenslotte mijn leven en hoe ik dat invul is aan mij. Het lijkt me niet dat anderen daar moeite mee mogen hebben, dus geen oordeel, hooguit een mening. Zoals ik dat geklaag over een dagje alleen, knap irritant vind. Wel vanuit de luxe om kerstavond en eerste kerstdag met mijn lief door te brengen, anders dan een jaar eerder. Heerlijk om dan op tweede kerstdag samen wakker te worden en daarna afzonderlijk op reis te gaan. Zij in de auto naar Zoetermeer, ik per trein naar Koog aan de Zaan. Het zijn concessies om een dag samen te hebben, dat knelt. Tegelijkertijd valt me in dat het een luxeprobleem is. Toch, het blijft een probleem, of tenminste lastig.
Klaas Luchtmeijer
