Grote schoonmaak. Weg uit de Alkmaarse politiek is een goede reden om de computer eens op te schonen. Schriftelijke vragen, brieven, notities, notulen. In de prullenbak er mee. Wat opvalt is de vluchtigheid van alles. Wat blijft er over van vijf jaar rondrennen in de lokale politiek als je het ontdoet van de waan van de dag? Ik blijf hangen bij het document met de titel ‘2.188’. Toen mij een paar jaar geleden werd gevraagd waarom ik iets wilde doen in de Alkmaarse politiek was mijn antwoord: ‘Het gaat heel erg goed in Alkmaar. Maar er leeft ook in Alkmaar een grote groep kinderen onder de armoedegrens. Dat is voor mij onbestaanbaar. Ik wil weten hoe deze kinderen heten, waar ze wonen, en waar ze naar school gaan, zodat we ze stuk voor stuk uit deze situatie kunnen halen’.
Een schoolmeester belde me naar aanleiding van deze uitspraak op. ‘De kinderen waar jij het over hebt zitten bij mij in de klas’. Zo maak ik kennis met Joscha, bezoek haar huis, een vierkamerflat. Hier woont ze samen met haar ouders, vier broertjes en een oudere zus. Spelende kinderen, schetterende televisie midden in de kamer, een kakofonie aan geluid. Op de kleine slaapkamer die ze deelt met haar zus past precies een stapelbed en een kast. ‘Joscha kan heel goed leren, zegt haar meester, maar wie gaat haar stimuleren door te leren als ik dat niet meer doe, en waar moet ze haar huiswerk maken?’
Direct nadat ik na de verkiezingen wethouder van o.a. jeugd werd heb ik in kaart laten brengen om welke groep kinderen het in Alkmaar precies gaat. Van de 18.611 kinderen in de stad leven er 2.188 rond de armoedegrens. Het is redelijk eenvoudig tot op straatniveau te achterhalen waar deze kinderen zich precies bevinden. Bijvoorbeeld door armoede signalering en bestrijding als aandachtsgebied een plek te geven binnen het Centrum voor Jeugd en Gezin, dat alle kinderen gedurende meerdere jaren diverse keren ziet langskomen.
In een stad als Lelystad gebeurt dit al met zichtbaar resultaat. Wanneer je precies weet om welke kinderen het gaat kunnen deze heel gericht worden ondersteund. Thuis, maar bijvoorbeeld ook op school. Armoede is tot op de dag van vandaag vaak erfelijk. Als je dus weet dat op bepaalde scholen een onevenredig groot aantal kinderen zit dat in een armoedesituatie opgroeit, loont het om hier te investeren in extra aandacht en ondersteuning zodat deze kinderen de stap voorwaarts wel gaan maken die er voor hun ouders soms helaas niet meer inzit.
Het actiepunt ‘kinderen in armoede’ komt in het programma van de nieuwe coalitie helaas niet meer voor. De extra gelden die o.a. voor dit doel waren uitgetrokken zijn inmiddels geschrapt. Geen prioriteit. Als er nu iets is waar ik van baal is het dit. Want van veel waar de Alkmaarse politiek zich druk over maakt haal je bij het verstrijken van de tijd je schouders op. Eerder dan je als actief deelnemer soms denkt. Maar voor wie Joscha heeft leren kennen is 2.188 een gekmakend getal.
