In De Rijp wordt op Koningsdag achteruit met keien gesmeten: “Een stuk uitdagender, maar als het lukt leuker”

In de Rijp wordt er al twintig jaar met keien gesmeten. En altijd volgens dezelfde regels. Maar dit jaar kreeg het Rijper Steenwerpen er iets nieuws bij: achterstevoren keiensmijten. Blijkbaar lastig, want met deze uniek-voor-De-Rijp-variant werden veel minder punten binnengehaald. Het plezier was er overigens niet minder om. 

Toen Piet Slooten twintig jaar geleden op de kermis in de Beemster zag hoe mensen bloedfanatiek met keien een dobbelsteen van een paaltje af probeerden te gooien dacht hij: 'beter goed gejat dan slecht verzonnen, dit spel moeten we ook naar de Rijp brengen'. "We zochten al langer naar een laagdrempelig, verbindend spel dat we konden spelen tijdens Koningsdag in De Rijp. Toen ik ze in de Beemster zag keiensmijten wist ik gelijk dat dat ook hier heel leuk zou zijn. Zo ontstond twintig jaar geleden het Rijper Stenenwerpen" (tekst loopt door onder de foto)



Het idee: men probeert vanaf een meter of zeven met een kei een dobbelsteen van een paaltje te gooien. Wanneer dat lukt, krijg je het aantal punten dat de dobbelsteen weergeeft. Wanneer het lukt om om de dobbelsteen van het paaltje te gooien zonder dat het paaltje omvalt, wordt het aantal punten verdubbeld.

Zo wordt tenminste de originele versie van het spel gespeeld. Maar dit jaar bedacht Piet ook een geavanceerde variant, een versie voor de echt getrainde spelers. "Ik kwam op een avond spontaan op het idee om de deelnemers op een stoel te laten zitten met hun rug naar het paaltje met de dobbelsteen. Ze moeten de kei tussen de stoelpoten door naar het paaltje met de bobbelsteen erop gooien. Dat is een stuk uitdagender, maar als het lukt is de euforie ook groter", zo legt Piet uit.

Mike Koster lukt het zaterdag nog niet zo erg om het paaltje om te gooien bij achterstevoren keiensmijten. Hij doet al meerdere jaren mee aan het keiensmijten, maar aan deze variant moet hij toch nog even wennen. "Nee, het gaat nog niet geweldig. Het is wel echt lastig." Bij zijn eerste poging gaat zijn kei nog richting het paaltje, maar bij zijn tweede poging strandt zijn kei al in een vroeg stadium: een stoelpoot staat de vlucht van de kei in de weg. (tekst loopt door onder de foto)



Even verderop bij het 'normale' keiensmijten worden meer punten gescoord. Het ene na het andere paaltje gaat omver, men is er inmiddels al aardig getraind in. Toch gaat het af en toe nog mis, met, vooral voor bloemenliefhebbers, grote gevolgen. Wanneer de keien te ver worden gegooid, verdwijnen ze over een muurtje en gaan ze als een sloopkogel door het kleurrijke bloemperk van de Grote Kerk.

Paulien heeft het bloemperkje nog niet geraakt met de kei, maar ook de dobbelsteen nog niet echt vaak. Maar áls ze raak gooit, is het ook gelijk bingo. "Ik heb nu zes keer gegooid en één daarvan was raak. Maar dat was wel gelijk zes. Sommige mensen gooien zes keer één, ik gooi één keer zes."

Of de winst voor Pauliens team, de Keien Queens, in het verschiet ligt aan het einde van de dag, daaraan twijfelt ze. Heeft overigens niets met de kunde van het team te maken. "We zijn wel lekker bezig, maar hoe meer we gaan drinken, hoe minder accuraat onze worpen zijn. Ik begin zelf al steeds meer twee linkerhanden te krijgen, merk ik." (tekst loopt door onder de foto)



Het deelnemersveld bestaat uit 25 teams van vier. Alle teams spelen drie rondes: normaal keiensmijten, achterstevoren keiensmijten en... sjoelen. Althans een variant daarvan. Want de sjoelbak heeft een bocht van 90 graden en een onregelmatige 'kaatsrand'. "Dat is een stuk moeilijker dan normaal sjoelen," vertelt Dimitri, die het sjoelen begeleidt. "Het komt nu nog meer aan op tactiek, want als al je stenen in een cluster achterin de bak belanden, ben je de sjaak."

De tienjarige Teun lijkt al wel door te hebben hoe het spelletje werkt. Wanneer er even geen wedstrijd aan de gang is bij de sjoelbak, ziet hij zijn kans schoon om een paar stenen te gooien. "Het is wel moeilijker dan normaal sjoelen, maar je kan alsnog veel punten scoren. Ik weet inmiddels voor elk gat precies waar in de bocht ik de stenen moet gooien." (tekst loopt door onder de foto)



Wanneer de volgende ronde gaat beginnen, schallen de teamnamen luid en duidelijk over het plein. Terwijl de teams rustig richting hun volgende activiteit lopen, krijgen ze een dringende waarschuwing mee. "Waag het niet om vals te spelen. We hebben dit jaar hele oplettende scheidsrechters, want we kennen jullie inmiddels een beetje."

Met een stralende zon en rijkelijk vloeiend bier zit de sfeer er goed in op Koningsdag in De Rijp. Het keiensmijten is de ideale activiteit voor zo'n dag, denkt Piet. "Het is laagdrempelig, het creëert samenhorigheid en je hoeft je er niet door te vervelen."

Maar ook al zijn de spellen vooral bedoeld als laagdrempelige activiteiten om Rijpers samen te brengen, gaat het er soms fanatiek aan toe. En dat is niet voor niks: welk team aan het einde van dag de meeste punten heeft na het keiensmijten, achterstevoren keiensmijten en sjoelen, wint een boottocht rondom de De Rijp voor het hele team. Er wordt dan gewoon rechtdoor gevaren...