Na burgemeester van Heiloo Mascha ten Bruggencate verschaft nu ook burgemeester Toon Mans van Castricum onjuiste informatie aan raadsleden over de ICT-affaire bij de BUCH. Dat stelt ICT-specialist Jeroen Camijn. Hij is directeur van het ICT-bedrijf dat al meerdere rechtszaken rond een groot ICT-project van de BUCH heeft gewonnen. In de auditcommissie van de BUCH beweerde Mans donderdagavond dat de ICT-opdrachten bij de BUCH volgens de regels Europees worden aanbesteed. Camijn bestrijdt dit: "Er is niet volgens de regels aanbesteed. Niet het project Vijfde Huis, niet het rationalisatieproject en ook niet de inhuur van ICT-personeel. Dit is al de tweede burgemeester die hierover keihard liegt."
Volgens Camijn was er zoveel geld gemoeid met de ICT-projecten, dat de projecten Europees hadden moeten worden aanbesteed. "Als ze zeggen dat ze dat hebben gedaan, laat ze die aanbestedingen dan maar tonen. Omdat ze niet hebben aanbesteed, zijn ze gaan goochelen met facturen en dat hebben ze altijd willen geheimhouden. Nu nog steeds".
De gemeenteraad van Heiloo besloot maandagavond dat ze na afloop van alle rechtszaken een onafhankelijk onderzoek wil naar de ICT-affaire bij de ambtelijke werkorganisatie BUCH. Ze krijgen nu op de meeste vragen geen antwoord, omdat de zaak nog onder de rechter is. De raadsleden weten daardoor niet wat ze ervan moeten vinden. De meeste raadsleden kennen het dossier ook amper, zo bleek afgelopen week tijdens een digitale vergadering van de gemeenteraad van Heiloo. Ook burgemeester Mascha ten Bruggencate moest op de meeste vragen het antwoord schuldig blijven.
Ze bleek bijvoorbeeld niet te weten dat de ambtelijke werkorganisatie BUCH in juni 2020 al aangifte deed tegen een ambtenaar van de BUCH wegens vermoedens van fraude binnen het ICT-project. Het CDA had gelezen dat er vermoedens van fraude waren maar vroeg zich af of er dan ook aangifte was gedaan. De leden van de auditcommissie bleken zich donderdagavond iets beter te hebben ingelezen, maar ook hier werden vragen gesteld die de rechtbanken al hebben beantwoord in eerdere uitspraken. Alle gevoerde rechtszaken vielen in het nadeel uit van de BUCH, met een vernietigend oordeel van de rechters over de BUCH.
Heilooër raadsleden wezen erop dat de accountants van de BUCH elk jaar aangeven dat er ’dingen niet goed gaan bij inkoop en externe inhuur’. Die raadsleden zijn daardoor niet verrast 'dat het een keer goed fout is gegaan.' Ten Bruggencate hield maandagavond vol dat de BUCH ’conform het Europese aanbestedingsbeleid handelt’. Dat wordt ook gesteld in antwoorden op schriftelijke vragen van raadsleden van de BUCH-gemeenten, en donderdagavond herhaalde burgemeester Mans het nog eens als voorzitter van het BUCH-bestuur.
Uit die antwoorden blijkt inmiddels ook hoeveel de kwestie de BUCH al heeft gekost. Aan advocaten en andere juridische kosten heeft de BUCH al meer dan 60.000 euro uitgegeven, en die teller loopt nog omdat de BUCH tegen een van de verloren rechtszaken in hoger beroep is gegaan. Het kostte nog eens dat bedrag om Hoffman Bedrijfsrecherche de zaak te laten uitzoeken. Aan de onterecht ontslagen ambtenaar moest na twee verloren rechtszaken bijna 90.000 euro worden uitgekeerd. De totale kosten van de ICT-affaire lopen inmiddels tegen de 250.000 euro, waar geen opbrengsten tegenover staan. De ICT-projecten moesten een jaarlijkse besparing opleveren van 2,6 miljoen, maar die kosten lopen nog steeds door omdat de oude ICT-systemen van de vier BUCH-gemeenten voorlopig niet kunnen worden afgekoppeld.
Volgens de uitspraken van verschillende rechtbanken lijkt het er sterk op dat de BUCH Europese aanbestedingsregels wilde omzeilen. Door de ICT-platformen van de vier gemeenten Bergen, Uitgeest, Castricum en Heiloo 'gelijk te trekken' en 'met elkaar te verbinden' kon er jaarlijks 2,6 miljoen euro worden bespaard, bijvoorbeeld op dubbele licenties voor software. Het project kostte 770.000 euro om ICT-specialisten langer in dienst te houden die al bekend waren met de ICT-systemen binnen de BUCH. De BUCH wilde geen Europese aanbesteding, omdat dat maanden zou duren en de specialisten die ze ervoor op het oog had, dan misschien wel ondertussen andere klussen hadden aangenomen. Het leidde tot een creatieve manier van opdracht verstrekken en factureren. Dat moest verbloemen dat de aanbestedingsregels voor overheden waren overtreden. Het project werd daarna goedgekeurd door de vier gemeenteraden en de vier gemeentesecretarissen van de BUCH. De besparing werd na aftrek van de kosten alvast ingeboekt in de meerjarenbegrotingen van de vier gemeenten. Nadat er wijzigingen waren in het management van de BUCH, ontstonden er twijfels over het project en de facturen. Al snel werden conclusies getrokken dat er mogelijk werd gefraudeerd. Hoffman Bedrijfsrecherche werd ingeschakeld en de sleutelfiguur binnen de BUCH werd op staande voet ontslagen. Bij het Openbaar Ministerie werd aangifte gedaan van fraude. Op rekeningen van de aannemer en onderaannemers werd beslag gelegd.
Bij de daaropvolgende rechtszaken wist de BUCH echter niets hard te maken. De ICT-specialisten konden hun kant van het verhaal echter wel onderbouwen met stukken. Daardoor wonnen zij in 2020 al meteen de rechtszaak tegen de beslaglegging op hun rekeningen. De ontslagen projectmedewerker won in 2020 ook zijn rechtszaak en moest van de rechter achterstallig loon en een flinke schadevergoeding krijgen. In hoger beroep kreeg de man zelfs nog een hogere schadevergoeding: 75.000 euro. Een schadevergoeding van een half miljoen die door de BUCH was geeist van de ICT-bedrijven, werd door de Haagse rechtbank afgewezen. De eisen van de BUCH waren zo slecht onderbouwd, dat de BUCH volgens de rechter het recht verspeelde om de gebreken in de bewijsvoering te herstellen. Tegen die uitspraak is de BUCH weer in hoger beroep gegaan.
