In de aanloop naar de verkiezingen is de huisvesting van statushouders in regio Alkmaar een veelbesproken onderwerp. Tijdelijk onderdak is niet zozeer het probleem, huisvesting wél. Regiogemeenten gaven politiek Den Haag middels een brandbrief al het statement dat het geven van sociale huurwoningen aan mensen met een verblijfsvergunning 'ten koste gaat van van de huisvesting van de hardwerkende Nederlander'.
Het aantal nieuwe migranten liep in 2020 behoorlijk terug maar door een inhaalslag bij de immigratiedienst is er toch extra opvang nodig en zelfs twee keer zoveel woonruimte. "De taakstelling komt bovenop de stapel van de groep mensen die al een woning onderzoeken", reageerde Alkmaarse burgemeester van Emile Roemer. VVD-kamerlid Daniël Koerhuis is eensgezind. "Nu geven veel gemeenten deze doelgroep voorrang en dat is oneerlijk".
Zo zijn er mensen met een verblijfsvergunning die al binnen een jaar een sociale huurwoning kregen toegewezen, al zijn er ook veel die vier of vijf jaar wachten. Maar zelfs dat is nog korter dan mensen uit regio zelf op de wachtlijst staan. Een oplossing zou volgens Koerhuis kunnen zijn tijdelijke woningen in buitengebieden.
Zoals in Castricum, waar op het industrieterrein nette flexwoningen worden gemaakt van containers, en een derde is bestemd voor statushouders. Of dat gaat gebeuren is overigens nog een 'hot topic'. De gemeente liet eerdere locaties al varen na veel protest en ook de omwonenden en ondernemers van het bedrijventerrein komen in verweer.
In Alkmaar overweegt het college van B&W om het Belastingkantoor weer in gebruik te nemen. Niet alleen om een paar honderd statushouders op te vangen, maar ook daklozen uit de omgeving. Het mixen van doelgroepen is iets dat de Partij voor de Dieren bekoort, maar dan niet zoals in Castricum ergens achteraf. Aan de gewone woningzoeker denkt de PvdD ook. De partij wilde toch al dat de Nederlandse veestapel flink krimpt: mooi plek voor een miljoen huizen.
Voor een betere integratie pleit PvdD raadslid Janine Visser voor humane opvang met goede begeleiding, taalcursussen, zorg en onderwijs. "Daarnaast moet er meer aandacht zijn voor psychische hulp. Zo kunnen mensen die een verblijfsvergunning krijgen snel volledig meedoen in de maatschappij: dit stimuleert ook wederzijds begrip."
