De visueel beperkte Rachel Kuipers wil zich wel aan de coronaregels houden, maar kan A4-tjes met regels en strepen op de vloer niet zien. Ze roept daarom op tot meer communicatie: "Op die manier kunnen mensen zich in elkaar inleven."
De Schoorlse Rachel Kuipers merkt dat er bij mensen veel onwetendheid is over visueel gehandicapte mensen, zeker nu alle coronaregels visueel worden weergegeven. Denk hierbij aan strepen op de grond of bordje waarop staat dat er gewinkeld moet worden met een kar of mandje. Gister zette Rachel haar verhaal op Facebook, dat het zoveel gedeeld zou worden had ze niet verwacht, vertelt ze tegen mediapartner NH Nieuws.
"Ik wil niemand beschuldigen, maar ik wil mensen juist informeren. Er gaat nu veel mis door onwetendheid," vertelt de 44-jarige Rachel. "Mensen realiseren zich niet dat de meeste informatie alleen visueel wordt getoond en soms is het ook nog per winkel verschillend."
Ze wil zich aan de coronaregels houden, maar dat lukt niet altijd doordat ze bijna niets ziet. Ze merkte vooral aan het begin van de crisis dat mensen soms een beetje negatief of angstig konden reageren als ze per ongeluk te dichtbij kwam. "Mensen wisten niet goed hoe ze ermee om moesten gaan, waardoor ik mij soms ook bezwaard kon voelen."
Ze heeft een blindengeleidehond, Sandy, voor wie de coronacrisis al helemaal wennen is. "Normaal gesproken brengt de geleidehond mij naar een lege stoel in het openbaar vervoer, maar nu mag je niet naast iemand zitten. De hond weet dat niet en ik kan het niet zien."
Het zou Rachel en andere mensen met visuele beperking enorm helpen als er meer met ze wordt gepraat. "Als we blijven communiceren met elkaar, kunnen we ons in een ander inleven."
De blindengeleidehond heeft niet geleerd om anderhalve meter afstand te houden. Op de website van het KNGF is te lezen: "Wij leren onze blindengeleidehonden te denken dat ze 1 meter breed en 2 meter hoog zijn." Daarom vragen zij anderen om zelf afstand te houden van de hond en het baasje.
Rachel merkt dat het drukker was in Schoorl gedurende de periode waarin de horeca en musea gesloten waren. Doordat het drukker was werd haar hond ook vaker afgeleid door mensen: "Ze maken geluidjes of willen haar aaien, maar als ze de stang om heeft is ze aan het werk. We hebben beide onze concentratie nodig. Het kan voor gevaarlijke situaties zorgen als ze afgeleid is. De hond kijkt voor mij. Voor ik het weet loop ik tegen een lantaarnpaal of zo de weg op."
Als mensen iets willen vragen over de hond staat Rachel daar altijd voor open: "Soms zijn mensen heel benieuwd wat ze allemaal kan, dat mogen ze altijd aan mij vragen."
Oversteken
Oversteken is ook een probleem waar Rachel tegenaan loopt, dat was ook voor corona al een uitdaging. "Het is best eng, soms schiet er een fietser nog net voorbij wanneer ik wil oversteken, sommigen raken zelfs mijn elleboog. Op deze manier kan ik ook geen afstand houden."
Met haar oproep wilde Rachel mensen voor informeren en dat is gelukt: haar bericht is bijna 600 keer gedeeld en ze heeft heel veel positieve reacties gekregen. Een eenduidige oplossing is er niet, maar met meer communicatie zouden Rachel en andere mensen met een visuele beperking al enorm geholpen zijn.
