Iedere ochtend een ontbijfbuffet, ook 's avonds niet je eigen eten hoeven maken en altijd een receptionist die voor je klaar staat. Voor velen klinkt het als een luizenleventje maar voor de familie Baghdadi lijkt het inmiddels meer op een almaar doorlopende nachtmerrie. In de avond van 26 januari ontstond brand in een slaapkamer van hun flat aan het Cornelis Evertsenplein.
Gelukkig wordt de brand ontdekt door 5-jarig zoontje Rayan die prompt zijn vader alarmeert. Daarna gaat het heel snel. Eén van de redenen dat de vlammen radendsnel om zich heen konden grijpen lijkt de vloer van de sterk verouderde woningen te zijn die nog vol zit met rieten isolatie.
Uiteindelijk resultaat: schade aan totaal negen woningen, waarvan er twee volledig uitbranden, ook de woning van de familie Baghdadi. Alle slachtoffers worden voorlopig ondergebracht in Hotel Alkmaar en daar zitten de bovenbuurvrouw die tijdens haar ontsnappingspoging is gevallen, de familie Baghdadi en de onderbuurman nog steeds. Alles dat ze ooit bezaten is weg. Maar wat vooral zwaar weegt is de geestelijke druk.
Tijd om het drama te verwerken is er nauwelijks. Iedere dag staat in het teken van het vinden van vervangende woonruimte, maar dat blijkt niet eenvoudig. Wat Woonwaard betreft kan de familie na heropbouw gewoon weer in de eigen woning maar dat wil vader Khalid eigenlijk niet. Hij is bang dat zijn gezin opnieuw iets dergelijks overkomt en vreest inmiddels de nauwelijks aanwezige ontsnappingsmogelijkheden in het complex. Wanneer hem dan door Woonwaard tot twee maal toe vervangende woonruimte op de derde verdieping wordt aangeboden in een vergelijkbaar complex met wederom alleen een trappenhuis als mogelijke ontsnappingsroute snapt hij het niet meer.
Als klap op de vuurpijl wordt het autoloze gezin, waarvan beide ouders in Alkmaar Zuid werken, een chalet aangeboden op vakantiepark Molengroet in Noord Scharwoude. Dan lijkt er toch licht aan het einde van de tunnel: een woning op de begane grond aan de Tochtwaard. Afgelopen maandag zou de bezichtiging al kunnen plaatsvinden, maar vlak daarna weer moeilijk nieuws want de woning moet eerst vrijgemaakt worden van asbest en dat duurt mogelijk drie tot vier weken. Tegelijkertijd loopt de periode af waarin het gezin op kosten van Woonwaard in het hotel mag blijven. En er is geen andere ruimte beschikbaar...
Bijkomende zorg is de geestelijke gesteldheid van Rayan. De jongen verliest de vader bijna geen moment uit het oog en ligt iedere nacht tussen de ouders. Maar van slapen komt het niet waardoor hij regelmatig overdag in een stoel in slaap valt. ook praat hij veel over een 'vol hoofd' en wil hij weten wanneer ze weer naar huis gaan. Van het opbouwen van weer een normaal leven is dan ook geen sprake. De ook door de brand getroffen onderbuurman kan het niet langer aanzien en grijpt in.
Na een eerste vruchteloos gesprek op het gemeentehuis besluit hij de hulp in te roepen van een bekende die in de hulpverlening werkt en over 'andere ingangen' beschikt. Dat lijkt gelukkig wel tot actie te leiden. Hij verbaast zich erover dat er eigenlijk geen echte hulpverlening voorhanden is en dat in een periode waarin een trauma verwerkt moet worden de druk op slachtoffers zo enorm opgevoerd wordt. Hoe het nu verder moet? Onbekend.
Woonwaard geeft desgevraagd aan dat er niet ingegaan kan worden op individuele gevallen, maar dat er echt alles aan gedaan wordt om passende tijdelijke woonruimte te vinden maar dat naarmate de wensen toenemen (bijvoorbeeld welke wijk) de beschikbaarheid flink afneemt. Het maakt de familie Baghdadi niet zoveel uit in welke wijk, zolang het maar op behapbare afstand van werk en school is, en er in het geval van brand ontsnapping mogelijk is...
